| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
12.1- FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:1 |
|
| |
|
1- Felsefe
Hayatın sonunda ölüm olmasaydı
İnsanlığımdan şüphe ederdim doğrusu...
Süleyman'ın aradığı su
Dillere destan olur muydu?
Ölüm olmasaydı
Allah'la kul nasıl belli olacaktı?
Tatlının sonu acı olmasaydı
Hayatın tadı damakta kalır mıydı?
Hayâl olmasaydı
Hakikat,boynunu bükerdi insanların
Öksüzleşirdi insanlar.
Aşk olmasaydı
Kadın,erkek ne işe yararlardı?
Şükretmek gerek Allah'a...
Ölümle bizi kul etti
Allah'lığını kabul ettirdi bize.
Kâh hayatın tadını
Kâh zehrini sürdü dilimize.
Hakikatin kimi sertti
Kimi dimdikti karşımızda
Hayâl,evet hayâl
Bir ikinci hayattı tertemiz
Yanıbaşımızda.
Aşk,aşk...
Kadını melek yaptı
Şeytan yaptı gözümüzde
Kalbimizde dumansız ateşler yaktı.
Kadın,ister melek olsun ister şeytan
Benim karım yalnızca bana baktı,
Sağolsun elimden tutacak
Bana baston olacak
Bir de çocuk bıraktı...
Alper Kürük |
| |
|
2- Alın Yazısı
Öyle bir yazıdır ki bu
Ne Türkçe'ye benzer,ne Hintçe'ye,
Ne İngilizce'ye,ne de Çince'ye...
Velhasıl hiçbir yazıya benzemez bu yazı...
Okumak için uğraşıyorum bazı
Seçemiyorum ne bir kelimesini,
Ne de bir harfini.
Nasıl bir yazıdır edemem tarifini?
Gözüme ilişen munis iki kelime
Ki ilgilidir onlarla cümle.
Bunlar:doğum ve ölümdür...
İşte bunların arasını dolduran
Ve mukadderâta tâbi olan
Bir meçhûldür ömür...
Alper Kürük |
| |
|
3- Ak ve Kara
Teneşirde yıkanınca
Tenimiz pâk,
Kefenin rengi ak
Kar soğukluğunca.
İçimiz kara günahtan
Mezar karanlık içimizden,
Mezarın içinde biz
Mezar içimizde bizim.
Mezar kara,içimiz kara
İnsanoğlu bu
Gözünü karadan sakınsa
Girer miydi mezara?
Alper Kürük |
| |
|
4- Akıl Kadere Pusula
Kader,emek vermemek
Kader,aklı engellemek
Olaylar olduğunda aczini söylemek
Kurtuluşsa: 'Kaderim buymuş...' demek.
Kader yok değil kader var
İnsan seçeneğiyle kaderini yapar...
Bir yere gelir ki yol ikilem
İster kötüye isterse iyi yola sapar.
Nasıl bilebilsin diyeceksin
İyinin,kötünün hangisi olduğunu,
Zorda hayır,kolayda şer bulduğunu
Yaşayanlardan öğreneceksin,
Yaşadıklarından öğreneceksin...
Allah sana boş yere vermemiş ki aklı
Senin en büyük hizmetkârın
Onu kuş tüyü yatağında uyutursan
Sen de uyursun hem bu gün hem de yarın...
Sonuçta ne olacak kârın
Yaşarsın işte öylesine yaşarsın,
Kaderine ağlar,kaderine yanarsın...
Alper Kürük |
| |
|
5- Aklını Kullan
Safahatin er geç sonu sefillik,
Resmiyetin sonu ise sivillik,
Bir gün başa dert olur bu sivrilik
Gider baştan akıl,gelir delilik...
Bir pusula ancak dört yön gösterir
Akıl pusulası tek yönü verir
İbresi hep doğrulara yönelir,
Seçmek senin,başka elden ne gelir?
Gel aklını kullan,olmasın ziyan,
Durduk yerde niçin bu telaş,isyan?
Şükret Allah'ına kalmadın yayan
Çıplak ayaktır pabucu anlayan...
Alper Kürük |
| |
|
6- Akort
Aklın ile kâlbini akort et aynı seste
Uyumsuzlukta kalıp çıkmasın ayrı sesler,
Hayat öyle kompoze, öyle âhenkli beste
Bu muhteşem eseri uygun notalar besler.
Sabır sessiz kalmaktır ALLAH 'TAN gelenlere
Kuldan gelene susmak değil ses vermek gerek...
Kader deyip sessizce günü gün edenlere
Yapılacak bütün iş: acımak üzülerek...
Kâlp sesi çoğunlukla duygusal, yumuşaktır
Hayâllerle beslenir, hayâle kanat açar,
Aklın sesi gerçeği sertçe doğrulamaktır
İnsan hayâle koşar, gerçekten ise kaçar...
Alper Kürük |
| |
|
7- Akrep
Ateş sarmış dört yanımı
Duman gözlerime perde
Hayatı göremiyorum net.
Ben hayattan geçmişim
Hayat benden
Bir vefasız için
Bir vefasız için evet.
Düşüncelerimin karmakarışık ağında
Hayalî bir örümcek
Hareketsiz ve donuk.
Bu gidişle ateşten
Kurtuluş yok pek.
Kıvranıp duruyorum ümitsiz
Diyorlar ne olacak hâli...
Kendi kendimi ben
Zehrimle,derdimle öldüreceğim
Akrebin kuyruğu misâli...
Alper Kürük
|
| |
|
8- Algılama Farklılıkları
Bir şair için ölüm ki vuslata ermektir
Kavuşma umudunu yoklukta gidermektir.
Renklerin karışımı bir ressam için ölüm
Simsiyah tuvalinde ak kefendir gördüğüm...
Besteci için ise duyulamayan seste
Her güzellik nefeste,son beste son nefeste...
Nasıl yaşamak haksa ölüm de öyle haktır
Makbûl olan ölmeden insanca yaşamaktır...
Denir ki yaşanır aşk yaşanmadan bilinmez
Ölüm de öyle bir şey...ölmeden de ölünmez...
Alper Kürük |
| |
|
9- Âmâ
Çıkalıdanberi ana karnından
Açmadı bir kerecik gözünü,
Nûr gibi bir ışıkla ruhundan
Seyrediyor dünyasını.
Görmek,sevmek isterdi
Babasını,anasını...
Gözlerinin görmediği bir ufuktan
İşte bekliyor o da
Güneşin doğmasını.
Gözleri açılıp ta ne olacaktı sanki?
Belki kötü bakacaktı.
Dünyanın dertleri
Gözünü yaşartacaktı.
Yaptıklarından utananlar gibi
Kendi kendinden kaçacaktı.
Şimdi ise bilmiyor
Ağaç ne? İnsan ne?
Düşünür:niye bakmazlar çirkine?
Niçin meylederler güzele ve iyiye?
Bilseydi insanları
Belki kalbi düzelmezdi ölesiye...
Alper Kürük |
| |
|
10- Asil Mahpus
Vücuduyla beraber hapsetti
Zamanı dört duvar arasına.
Yanındaki bir sopasına
Hergün geçen bir gününü çentti.
Vücudu içerdeydi ama
Hayallerin diyarında
Ruhu hür gezerdi...
Sevmezdi esareti ne yapsın?
Alnıma yazılmış derdi
İster-istemez çekerdi...
Alper Kürük |
| |
|
11- Aslına Dönüş
Zaman zaman boşuna hemcinslerime şaştım
Kınadığım hayata uç ve kıyı bulaştım...
Zannımca dünyada ben artık kendimi aştım
Hak'dan geldiğim gibi yine Hak'ka ulaştım...
Alper Kürük |
| |
|
12- Atıklar Dünyası
Herkes içine attıklarını
Getirip bir yere atsa
Öbek öbek tepeler yaratsa...
Böylesi hazine dolu höyükler
Neler saklıyor neler?
Toprakta saklı kalmış
Nice medeniyetler...
Çöplüğe atılansa
Kaybolur gider...
Çöp olamayacak oysa
Neler var neler...
Sevgiler var ki sevgiler
Ne kadar eskiseler,
Ne kadar eksilseler
Yine anılmaya değer...
İçine yapşır kalır
Gidenle gider...
Alper Kürük |
| |
|
13- Ayağına Ben Giderim...
Başıma şu gelenlere
Kaderim bu imiş derim,
Bakmam hiç söylenenlere
Bir yol tutturmuş giderim...
Hayat bu kadar ezmezdi
Gerçeğe bir ulaşsaydım,
Başıma bunlar gelmezdi
Öz sevgiye bulaşsaydım...
Dünyada yerim kalmazsa
Ben de durmam göç ederim,
Azrail gelip almazsa
Ayağına ben giderim...
Alper Kürük |
| |
|
14- Aydınlığa Doğru
Ten için ekmek ne ise
Can için de sevgi odur.
İnsan bunlarla var olur
Bunlar olmazsa yok olur.
Canlar sevgi paylaştıkça
Tenler ekmek bölüştükçe,
Fâni dünyayı aştıkça
Canlar yeni bir can bulur.
Uzat ki tut ellerinle
Sevgi dört yanını sarmış,
İnsan insanla yaşarmış,
Gece bitmiş,gün ağarmış...
Alper Kürük |
| |
|
15- Aydınlığı Özlüyorum
Karanlıklar içinde boğuluyorum
Bir canım var
Gündüzler boyu sakladığım bir can
Ki ölüyor karanlıklar içinde
İçimde doğarken hicran.
Karanlıklar içine gömülüyorum
Yıldız yıldız uzak derinliklerce.
Gönlümde bir kıvılcım aydınlık görüyorum
Aydınlığa yöneliyor gözlerim
Aydınlığı özlüyorum...
Alper Kürük |
| |
|
16-Aynadaki Görüntü
Aynaya bakmadın mı? derler ya sen inanma
Aynalar doğru değil ters görüntü veriyor...
Kaldırdığın sağ elin sakın sol elin sanma
Cam sırrındaki bu giz böylesi gösteriyor...
Mümkün değil dünyada çıplak göz ile görmek
Kendi gerçek yüzünü ve kendi görüntünü,
Görünmüyorsa gerçek aynada boş görünmek
Kapasan, açsan da bir yüzündeki örtünü...
Çıplak cam ayna olmak için bak can atıyor
Bir sır ile ardını gözlere kapatmaya...
Ters görüntü de verse bakanı aldatıyor
Sırlı cam olmak yeter cama, caka satmaya...
Alper Kürük |
| |
|
17- Azrail'le Başbaşa
Ne o?
Sen mi geldin?
Kimsin?
Tanıyamadım ben seni.
Dostlarım evime gelirken
Ya kapımı çalar ya penceremi
Bana bir haber verirler.
Duymadım senin geldiğini.
Hastayım kaç zamandır
Yatıyorum yalnız
Dostlardan bir haber yok...
Bir sen varsın gelen.
Ama,in misin,cin misin?
Dilim varmıyor söylemeye
Sen Azrail'sin...
Biliyorum canımı almaya geldin
Yalvarırım canımı alma!
Daha gencim...
Yok! yok! olmaz
Sözüme bakma benim
Can tadı böyle söyletir insanı...
Yalnızca genç olan ben değilim ya!
O kadar öldürdüğün
Gencin de vardı canı...
Sen de bir emir kulusun
Gel işini bitir...
Ne oldu?
Gidiyor musun?
Ümidini kestin mi benden?
Fakat,biliyorum birgün yine geleceksin
Yalnız,o gelişinde odama
Haber ver de gir
Çünkü elin dolu döneceksin...
Alper Kürük |
| |
|
18- Bak Ama Gör Gözüm...
Kimi göz üste bakar bakmaz ki aşağıya
Gösterişi sever o düşkündür şaşaaya.
Aşağısına baksa o neler neler görür...
Gördükleri ürpertir,birçok can var sürünür.
Kiminin ömrü günâh,işlediğiyse hep suç
Kimi Ramazan değil yıl on iki ay oruç...
Kiminin üstü - başı dökülüyor ve yırtık
Moda değildir asla görüntüye alışık...
Neye baksın ki bu göz üste baksa kamaşır
Alta baksa gülen yok; yasla,yaşla ağlaşır...
Göz gördüğüne baksın yeter ki bakıp görsün
Yalnızca bakmak olmaz,görmek olmazsa körsün...
Şükürler olsun Tanrı'm görüyor iki gözüm
Biri alt,biri üstü; yaşantıma yok sözüm...
Alper Kürük |
| |
|
19- Bak Ve Gör
Bir perdeden bak dünyaya dâima
Perdeyi açarsan yüzün pis olur,
Vurulursa temiz yüzüne damga
O kara damgayla hâlin ne olur?
Bazı çirkef insanlar bin çâre arar
Yüzündeki perdeyi açmak için,
Ettiğin kötülük de işine yarar
Alnına kara damgayı vurmak için.
Dünyaya renkli perdeden bakarsan
O renkte görürsün bu âlemi,
Yüzüne kötülük perdesi takarsan
Getirirsin bu âleme elemi.
İyilik perdesi çek te yüzüne
Ulaşasın tümden iyiliklere,
Yalan katma işlerine,sözüne
Doğruluk işlesin iliklerine...
Alper Kürük |
| |
|
20- Bakış Var...
Bakış var öyle bakış
Sanki yaz içinde kış,
Bakış var öyle bakar
Mevsim kış olsa bahar...
Bakış var öyle bakış
Sanki gözlerde nakış,
Bakış var öyle bakar
Gözden göze nûr akar...
Bakış var öyle bakış
Böylesi bir aldatış,
Bakış var öyle bakar
Baktığı canı yakar...
Bakış var öyle bakış
Ki insafına kalmış,
Bakış var öyle bakar
Sağa ve sola nazar...
Alper Kürük |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 1 ziyaretçi (2 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
