| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
1- Hz.Mevlâna -1-
Ben de Konya'lıyım Mevlâna
Aynı topraktayız ikimiz de.
Önce bir selâm gönderiyorum
Dünya coğrafyasından sana.
Senelerin arasına senden habersiz
Gizlenmiş nefesin ince ince
Her nefes bir hayatmış meğer...
Geçmiş seneler,geçiyor seneler,geçecek seneler
Sen yine ölmiyeceksin.
Neyi sende
Meyi sende
Peşrevi sende sevdim
Seni sende sevdim Mevlâna.
Tarikata girmemişiz
Girmemişiz ama ne çıkar?
Senin aşkın,senin neyin
Ve herşeyin
Rakseden devrişlerin gibi döndürdü hep
Kafamızı düşünceden.
Aşıkız biz de âşık...
Aşıklar kâfileni alıp giderken
Bizi de alıver kâfilene.
Mey içtik mey,
Ney inler ney,
Aşk sardı gönlümüzü
Biz de yandık epey...
Küçük dilim ne söylesin
Hey! Koca MEVLANA hey...
Alper Kürük |
| |
|
2- Hz.Mevlâna -2-
Belh'te filizlenen tohum
Göçüp de kondu Konya'ya,
Hayırlı,nurlu bir doğum:
Mevlânâ gelmiş dünyaya...
Kökü, yeraltını sardı
Gövdesi,yeryüzünü bu ağacın,
Dallarında meyve vardı
Gözü doydu tokun,acın.
Kemâli aradı,durdu
Gönlü kimi zaman durgun,
Denizler gibi kudurdu
Hamdı,pişti,şimdi olgun.
Şems'te ışığını buldu,
Erkini ilahî tacın,
Aşkıyla da sarhoş oldu
Faydası yoktu ilacın.
Pervaneler gibi döndü
Döndükçe kendini aştı,
Bütün ihtirası söndü
Güzelliklere ulaştı.
Ayrılığın acısını
Sevdiği Şems'inden tattı,
Buldu Yaratıcısını
Elemi üstünden attı.
Döndükçe döküldü bir bir
İnsanlığına yapışan
Kötülükler,gurur,kibir,
Para,servet,şöhret ve şan...
'Bir ayağım eksen ve dik,
Huzurunda başım eğik,
Gönlüm doygun,yeter aşım,
Külahımdır mezar taşım,
Uçan ak kaftan kefenim,
Göğe,yere açık elim
HAK'tan halka naklederim,
Canlar,erenler yoldaşım,
Dönerim Allah dönerim,
Sanki kutsal mey içerim
Dönüp kendimden geçerim
Af dilerim,şükrederim,
Ebediyete uçarım,
Geçici bir göç ederim
Bura değil ora yerim
Hadde uygun yer seçerim.
Fâniliği terkederim
Bâkiliğe yükselirim,
Alem arası seferim
Bir giderim,bir gelirim
Dünyada sınav veririm.
Tam dön! emriyle dönerim
Aslıma rücu ederim...
İşte buna SEMA derim...'
Kudüm,neyle ruhlar coştu,
Doğu,semaya alıştı,
Batı,Mesnevî'ye şaştı.
İsmin sınırları aştı.
Gel! çağrını duyan koştu
Canlar KONYA'da buluştu....
Hayat boştu,ölüm hoştu,
Ona 'Şeb-i Arûs' muştu
Onda MEVLA'ya kavuştu...
Alper Kürük |
| |
|
3- Hz.Mevlâna -3 (Yeşil Türbenin İncisi...)
Karşıda bir Yeşil Türbe
Ben içinde küçük bir ben,
Benim içimde Mevlâna
O,Yeşil Türbe'nin incisi
Doğu - Batı birincisi.
İnsanlar ziyaretçisi
Sel sel olur da akarlar,
Deyişlerinde hikmet var.
Mevlâna'nın içindeyse
İnsan,hayat ve de ölüm,
Mesnevî'dir ilk ikisi
'Şeb - i Arûs' ikincisi.
Alper Kürük |
| |
|
4- Hz.Mevlâna - 4 -
Gönüller kıblesine dâvettir bu çağırış
KABE ' ye gidişte var böyle huzurlu yarış...
[G e l...]sözü emir değil ruha merhamet veriş,
Koşuş Mevlâna ' yadır, hedef MEVLA ' ya varış...
YARADAN 'dır kuluna afla cesaret veren
Sanki bak sesleniyor Mevlâna ' nın dilinden:
*Bin kere tövbe bozan, bin kere tövbe eden *
Bile paya dâvetli tükenmez hoşgörüden...
Neden yaratılanda hemcinsini hor görüş?
YARADAN yaratmışken sınırsızca hoşgörüş...
Sevgiyle kucaklaşmak varken neden bu döğüş?
Dönüş [ s e m a ]da değil dönüş aslına dönüş...
Alper Kürük |
| |
|
5- Hz.Mevlâna - 5
Umudun kapısından geçip girdim MEVLANA
Doğrusu şaşıp kaldım beni karşılayana:
Yavruya kucak açıp sanki bekliyor ana...
Afla sevgi döküldü yaprak yaprak gül bana...
Gel sözüne uyarak bak işte geldim sana.
Gel sözün ki kendime gelmem için uyarış,
Özüme dönmem için yakarış ve yalvarış,
Takdir -i İlâhiyle sonuçlanacak yarış...
Gel emrindeki hikmet canı tenden ayırış
Tende toprağa varış... canda ALLAH ' A varış..
.Alper Kürük
|
| |
|
6- Vuslat ( Şeb-i Arûs )
(Hz.MEVLANA'nın vuslata erdiği Şeb-i Arûs'düğün gecesi'yıldönümü
anısına ithaftır.17.Aralık.2005)
Gerçeklerle geldim burun buruna
Dünyada çâre yok bazı soruna
Öylesini bırak sen oluruna...
Nice can ömür yolunda süründü.
Yola başlarken yol bitmez sandımdı
Yürürken bazan da usandımdı,
Ben de yaldızlı hayata kandımdı
Yağı,pili bitti fenerim söndü.
Tünele girmeden çıramı yaktım
Sevenlerine dünyayı bıraktım,
Önce yolladıklarımdan ıraktım
Tünel bitti ve artık nûr göründü...
Alper Kürük
|
| |
|
7- Mevlâna'yı Anma Yılı 2007
Ney sesine takılıp ruhlar âlemindeyim
Ben şimdi bir ruh değil dudaklarda bir neyim.
Bu âlemde gezerken karşılaştım seninle
Ruhunla yaptığını yapmıştın bedeninle.
Günahkârdım çağrına kulak verdim de geldim
Günah yelkenlerini dolduran azgın yeldim.
Daha canlar gelecek gel sözüne güvenen
Olmayacak bir daha gelip sözünden dönen.
Seni özümsedikçe anladım kimim,neyim
Cana ALLAH aşkını duyuran kamış neyim...
Ney der ki: gel sözünü duydum geldim MEVLANA
O güzel nefesinden bir nefes üfle bana.
O nefesle bir daha derinden inleyeyim
Hep başkası dinledi,kendimi dinleyeyim...
Alper Kürük
|
8- Fark
Ne olursan gel diye çağırıyor Mevlâna
Bu sesleniş huzura,bu dâvettir imâna...
Kimi ruh duyar uyar...duyar olur uymayan,
Gel emrini duyup da olamaz karşı koyan..
İşte Mevlâna ile MEVLA arasında fark
Kulda ancak bir çağrı,salt emre yetkili HAK... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
| |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 4 ziyaretçi (8 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
