| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
12.7-FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:7 |
|
| |
|
121- Hareket
Bitmeyen bir oluşum içindedir kâinat
Yaşamak can demekse hareket demek hayat...
Durgun suya şöyle bak sıkılırsın, uyursun
Köpük köpük dalgalı suda coşku bulursun...
Aksiyon ruha huzur...bedene can veriyor
Yaşamın ivmesiyle canlar debeleniyor...
Duran kuş mu güzeldir? Yüksekte uçuşan mı?
Bakışa dikkat çeken oturan, koşuşan mı?
Aşklara, sevgilere her an aksiyon gerek
Sevgiyi güzel yapan hareket denen o erk...
Almak için elini uzatmazsan boş kalır
Hareket eden eller hayattan nasip alır...
Dünya neden dönerken sen niye duruyorsun?
Hâyâllerle kurduğun tahtta oturuyorsun...
Düşlerin uykun ile bir gün sona erecek
İşte o gün gözlerin salt gerçeği görecek...
Sakın durma! hareket zincirine bakla ol
Hareketle var oldun...hareket ile yok ol...
Alper Kürük |
| |
|
122- Hayâl Külü
Kafam hayâl mangalı
İçi dolu külle
Duydum bir tatlı sıcaklık
Dokununca elle.
Sıcaklık doldurdu ruhumu
Kaldırdım kolumu
Kavradım gerçeği bir maşa gibi
Mangalı eşip deştim
Üstüne geldi küllerin dibi.
Bir kor parladı kül içinden
Sarstı bütün varlığımı
Koştum binlerce emel peşinden
Renk aldı hayâllerim
Kimi kordan,kimi külden.
Gömdüm mangalın içine
Küllenmesin diye birkaç
Cehennem koru,gönülden...
Alper Kürük |
| |
| |
|
123- Hayat Bandı
Uzayıp yürüyen zaman bandında
Seçilip seçilp dökülenleriz.
Ömrümüz bitip de ecel anında
Bir el tarafından çekilenleriz...
Alper Kürük |
| |
|
124- Hayat Masal
Ne uzun,kısa boyum
Sözüm eri doğruyum,
Dünya batsa ben buyum
İstikametim okmuş.
Ademden gelir soyum
Güzel sevmektir huyum,
Göze olmazmış doyum
Kimi aç,kimi tokmuş.
Değil isen duygusal
Bâri ol biraz uysal,
Çünkü hayat bir masal
Ha bir varmış,bir yokmuş...
Alper Kürük |
| |
|
125- Hayâl Ağacı
Hayâl ağacı altına
Şöylece bir oturayım
Dedim hayâller kurayım.
Sırtım ağaca dayalı
Geçti hayat yorgunluğum
Şimdi duygu yoğunluğum...
Gökten şiirler yağıyor
Altında ıslanayım
Sırılsıklam olayım.
Yine de kuru kalan
Umutlar var ıslanmayan...
Onlar öyle bir çekirdek
Uygun ortam,toprak gerek
Bulunca da fışkıracak
Yemyeşil ağaç olacak...
Alper Kürük |
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
126- Hayat Ve İnsanlar
Hayat bir deniz gibidir
İnsanlar da yelkenlidir
Rüzgâra bağlı mukadderatı...
Bazan bir fırtına çıkar
Yelkenlileri çalkalar
Batırır birkaç yelkenli...
Fakat deniz aynı kalır
Değişen kayıklardır.
Batanlar deniz dibine
Çökerlerken izlerine
Rastlanmazsa kaybolurlar
Başka bir âlem bulurlar...
Alper Kürük
|
| |
|
127- Hayırlı Evlat
Hayırlı evlât; hayatta
Anadan,babadan geçmeyen evlâttır,
Eğitim,ilim,fikriyatta
Anayı,babayı geçen evlâttır,
Bu günü dününü aşan evlattır...
Analar,babalar için bence
Böylesi evlât murattır...
Alper Kürük |
| |
|
128- Hem Of Hem Şükür
Ben kafayı çekerim...
Felek duymuş ola ki
Gel bir de benden çek dedi.
Bir kocaman of çektim
Koca dağlar misali.
O gün bu gün
Ofum yalnız,dağım yalnız,ben yalnız...
Üçümüz hep bir ağız
Of! Of! Of! dedik
Allah geldi aklımıza
Of değil Allah'a şükür dedik... |
Alper Kürük |
|
129- Hepsi Benim Akıldan
Aklım çıkıp gitti gözümden
Takıldı peşine,
Aklımdan ne istersin
Beni al onu koyver.
Hem o,gittiği yeri bilmez
Bakarsın bir sendedir
Bir de bakarsın başkasında.
Akıl toplamağa mı çıktın
Bu delice güzellikle?
Deli çengeli olmuş güzelliğin
Takılmış sallanıyor akıllar
Senin aklın nerde?
Aklım düştü peşine
İnan olsun akıl ermez işine...
Alper Kürük |
| |
|
130- Her An Açık Sergi
Bir sergi açmış Ulu Sanatkâr
Kâinatın oluşundan
Kayboluşuna kadar...
Neler teşhir edilmiş bu sergide neler...
Adem ile Havva'dan tutun
Her türlü yaratık
Yaratanının yaratış edasını
Öne sermiş birer birer.
Ey sergi eserleri
Hergün biz
Kendimizi teşhir eder
Kendimizi seyrederiz...
Alper Kürük |
| |
|
131- Herkes Dünyasını Kurar
Her insana bir dünya gün doğarken kurulur
O gün zevk ya kederle yaşanır akşam olur.
Kimilerin dünyası lâle ve gül bahçesi
Kiminin dünyasında yok bir tek menekşesi.
Kimiler dünyasına bol bol sevgi doldurur
Sevgiden anlamayan onu doğarken vurur.
Kimi var dünyasını bir kucak gibi açar
Kimisi insanlardan hep köşe-bucak kaçar.
Kimine göre Cennet-Cehennem dünyadadır
Kimisi için onlar başka yıldız,aydadır...
Günlük dünyalar ölüp tesbih gibi dizilir
O taneler 'UKBA'da önüne gelir bir bir...
Alper Kürük |
| |
|
132- Her Şey Çağında Güzel
Ağaç,dağında güzel
Üzüm,bağında güzel
Balık,ağında güzel
Herşey çağında güzel.
Ben,yanağında güzel
Aşk,dudağında güzel
Meşk,kucağında güzel
Herşey çağında güzel.
Aş,çanağında güzel
Od,ocağında güzel
Köşk,konağında güzel
Herşey çağında güzel.
Sana çirkin diyemem
Deyip de küçülemem,
Güzelsin derim lâkin
Herşey çağında güzel...
Alper Kürük |
| |
|
133- Hesap Zamanı...
Zamanın ve mekânın yaratılış hikmeti
Belki de tanıklıktır inkârına insanın...
Yaratık belli olmaz...unutur tüm nimeti
Kurtuluş saklanmadır arkasında inkârın...
İnkâra yeltenince gözde zaman belirir,
İşlediği eylemle görünüverir mekân...
Şimdi bulunduğu yer bir bir ikrar yeridir
Sırdaş değildi ona o mekân ve o zaman...
Alper Kürük |
| |
|
134- Heykel
Zaman içinde görmüş bakan insan gözleri
Mermerden daha beyaz ve şeffaf güzelleri...
Güzelliği mermere taşımış da elleri
Bir canı veremeden yaratmış heykelleri...
Mermerin soğukluğu sıcaklığa dönüşmüş
Sanatkârın elinde taş ağlamış, taş gülmüş...
O günlerse san'atın doruktaki günüymüş
Hakkı bunca övünüş...değer bunca övülüş...
Alper Kürük |
| |
|
135- Hırka
Hayat bize
Zamandan yumağıyla sıra sıra
Senelerden ördüğü bir hırka
Giydirir bir ömrü kılıf diye,
Ecele verir ardı sıra
İpin bir ucunu hediye.
Her sene ömrümüzde bir çengel
Çeker,bir şeyler alır ömrümüzden
Biz geçmesek de senelerden
Seneler vazgeçer bizden.
Sökülür yavaş yavaş hırka
Bilmeyiz ecelin bizi soyduğunu,
Bakarız birgün dolmuş
Bir sürü sökülmüş iple arka.
Ömrün sıcaklığı o iplerin
Büklüm yerlerinde gizli.
Ölüm rüzgârı eser
Bir titreme gelir üzerimize.
Ecel kuyusunun buz suyundan
Suyumuzu kızdırırlar
Kızdırırlar ama
Seneler yine geçer
Birkaçı yine göçer.
Bu diyar göçmenleri
Tutuşurlar elele,
Ah ne olur düğüm düğüm
Eklenseydi birbirine
Dünyadaki büklüm büklüm
Sökük iplikler...
Alper Kürük |
| |
|
136- Huzur
Yıllanmış şarap oldum boş kadehlere doldum
Doldukça da boşaldım boşaldıkça da doldum.
Huzura çıkmadan ben huzuru arıyorum
Ömür boyu karayken şimdi ağarıyorum...
Alper Kürük |
| |
|
137- Huzursuzluk
Bu gece beynim hasta,bu gece ruhum cüzzam
Şiirlerim hep dertli,bestelerimse hüzzam.
Gönlümde kopardığın telleri bağlıyorum
Sesler tellerden değil ben içten ağlıyorum...
Alper Kürük |
| |
|
138- Işık
Gönlünden çıkan ışık bana zor ulaşıyor
Sanki binlerce ışık yılı uzağındayım...
Umutlarım ışığa varmaya yarışıyor
İstersen bir öpücük al bak yakınındayım...
Kısalır mesafeler ne kadar uzak olsa
Sevgilere susayıp doymayan gönüllerde...
Üstüne düşen ışık karı ısıtıyorsa
Sevgiler de ısıtır ışık vuran yerlerde...
Alper Kürük
|
| |
|
139- Islanmış Sigara
Sen bir 'Gelincik Sigarası' kadar
İnce ve güzeldin.
Seni bulduğum zaman
'Köylü Sigarası' içenler gibi
Ciğerlerim bayram yapacak diye
Ben de sevinmiştim o an.
Heyhat...
Bir nefes doya doya
Ya çektim ya çekmedim
Hastalığa tutuluverdin birden
Suya düşmüş sigara misâli
Islandın tümden..
Güneşe koydum kuruttum
Kuruttum ama bir kez
Zehrini vurmuştun dışarı
Kesildi kağıdın sapsarı.
Olan oldu bir kere
Ey güzel kadın
Yine içilirsin lâkin
Kalmadı eski kokun,eski tadın...
Alper Kürük |
| |
| |
| |
| |
|
140- İkizler...
Sayılmanın ayrılmaz ikizidir sevilmek
Birisi diğerinin olmazsa olmazıdır...
Bunları özümsemek ve gereklidir bilmek
Bilmez, görmezden gelen insanın aymazıdır...
Bazısı sevilmeden soyut sayılmak ister,
Sevmemek ve saymamak dürüstün ikazıdır...
Gösterdiği riyayı ister ki sen de göster
Gönlünde aslan yatar...oysa o hep tazıdır...
Alper Kürük |
| |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
| |
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 9 ziyaretçi (10 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
