MOZAİK- ALPER KÜRÜK ŞİİRLERİ - 12.5-FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:5

81- Eyleşmez

Dağ olsam başımda
Bilirim kar eyleşmezdi
Aşktan,hasretten ateş püskürüyorum.
Göl olsa gözümde
Yaş eyleşmezdi
Ağlamaklı gözlerim.
İnsanım,âşıkım hem de
Öbür âşıklar gibi ben de
Sevgilimi özlerim.
Dedim ya birşey eyleşmez bende
Yâr da eyleşmez oldu...
Şaşıyorum eyleştiğine
Kafamda kara düşüncelerin.
Karadan,dertten yana hep
İşte böyle sözlerim.

Alper Kürük

82- Ezelden Gelen Esirlik

Kopardı ipini gönül uçurtmam
Kimbilir o şimdi nerelerdedir?
Beni unutsa da onu unutmam
Belki kendi gibi özgürlerledir...

Bir uçurtma için esaret iptir
Gönül esareti saç telindedir,
Zincirleri kırar da ne gariptir
Tele esareti ezelindedir...

Alper Kürük

83- Fantazi Şiir

Bu değildir bir isyan
Fantazi bir düşünce,
Tersini yapsa insan
Bir daha dünyaya dönünce...

Seveceksin sevmediklerini,
Yapmadıklarını yapacaksın,
Aşk seni değil
Sen aşkı aldatacaksın...

Ters bineceksin eşşeğe
Hoca Nasreddin gibi binmek,
Bakmaktan daha iyi geleceğe
Gerindekilerini gözlemek...

Yapa yapa tersini
Belki göze çarpar düzler,
Alan alır dersini
Umarım açılır gözler...

Alper Kürük

84- Fark Etmez...

Dost ne der? düşman ne der?
Hep böyle diye diye,
Başa geldi neler neler
Dost,düşmandan hediye...

Kimler ne derse desin
Seversem ben severim,
Ey sevgi sen nerdesin?
Bir bulsam Allah kerim...

Sevmeyi biliyorsan
Her şeyi sev kardeşim,
Sevgi arayan insan
Ha sensin ha da benim...

Alper Kürük

85- Felek

Felek,besbelli bu sefer de
Çocuk aldatırcasına aldattın
Bir güzel çıkardın karşıma
Peşi sıra sürükledin beni
Sürüm sürüm,
Felek beni yine yaktın...
Nasıl olsa birgün ben de
Aşık olacaktım
Ama öyle bir yaşta,çağdayım
Ancak iyi yönünü görebiliyorum aşkın.
Sen de fırsatı hiç kaçırır mısın?
Zaten odur mesleğin:
Çektirmek,çektirmek...
Kerem'e dişlerine varıncaya dek çektirdin...
Ayırdığın zaman beni ondan
Günleri urganla çekmek isterdim
Çektirmezdin.
Bir işin bir işine uymaz
İşte ondan kalleşsin...
İşte ondan kahpesin...

Alper Kürük

86- Fırtına Ve Liman

Gizli fırtına eser
Gönlümün limanında,
Kulluktan yok bir eser
Senin şu imânında.

Sana inanıp da ben
Sende liman alamam,
Sığ suyunda yüzerken
Batıp dibe dalamam.

Alper Kürük

87- Fotoğraflar

Uçuşan aynı kuşlar
Yine aynı semalar,
Fotoğrafta değişen
Değişen hep simalar.

Bunda şaşacak ne var?
Ne arıyor insanlar?
Biraz mutsuz,biraz şen
Yaşanmış hâtıralar...

Mümkünse dünü yaşa,
Çekilen gelir başa,
En son yazılır taşa
Yalvarışlar,dualar...

Alper Kürük

88- Gam Alan

Geceler gündüzlerden aydınlıklar çalıyor,
Kuru göz yaşlı gözü görünce nem alıyor,
Bencileyin kendime göre dertlerim vardır
Dertleri gidermeye benliğim çabalıyor.

İnsanın kederini yine insandır alan
İnsandan medet umar dertlerinden bunalan,
Gönlünün kapısını açan insansa yârdır
Sevgi gibi derdi tek odur senle paylaşan...

Alper Kürük

89- Geçim Yolu

Koskocaman ayı
Kıptinin tefiyle oynar.
Hayvanlar padişahı arslan
Kafese girer sirkte.
Geçim yolu
Rızık kavgası
Ekmek parası...
Hiçbir şeye benzemez
İnsanın başına türlü dert açar
Boğaz derdi bu
Allah vermesin o kötülüğünü
İnsanda ne namus kor,ne ar...

Alper Kürük

90- Geçmiş - Gelecek

Geleceği görmekten hoş geçmişi yaşamak
Görülen her hâyâlde zira gerçeklik vardır,
Geleceği görmekse ki dürbün ile bakmak
Görülebilen her şey dürbün camı kadardır.

Geçmişe döndüğünde gönül bazan hoş olur
Bazan da kalp yarası içten kanıyor kansız,
Bazı kez sâkinleşir çok kere sarhoş olur
Geçmiş - gelecek aynı hepsi hâyâl ve cansız...

Alper Kürük

91- Geçmişi Tekrar Yaşamak

Yasemini koklarken burnuma kokun geldi
Tenin de bir zamanlar çiçek kadar güzeldi...

Güzellik değişmedi değişen sen,ben,biziz...
Zamana güzelliği yaşlanırken veririz.

Geçmişe özenmeden özümseyip yaşamak
Başka bir haz veriyor geçmişe dönüp bakmak.

Severek,sevilerek gelirse ihtiyarlık
Budur tükenmez varlık,bundadır bahtiyarlık...

Alper Kürük

92- Geçmişini Unutma

Geçmişi unutmadan yaşamak zor mu sanki?
Hayata bağlayacak hayaller,umutlar ki
Parlak ışıklarıyla gözleri kamaştırır
Kör eder düşünceyi,kafayı karıştırır.

Anılara sığınmak,ne tümden unutmak hoş,
Huzur bulmak istersen mâziden âtiye koş,
Dal ne ise kök odur,ağaç bunlarla durur
Geçmişini unutan kendisi geçmiş olur...

Alper Kürük

93- Gel De Sev

Bir sabah ölüm
Silkine silkine kalktı uykusundan
Çocukca bir korku ile
Korkuttu hayatı sevenleri.

Tabiat yine güzeldi
Her zamanki kadar.
Hele yaşamak
Yaşamak umutlar dolu günleri
Doyamamaktan yana delice yaşamak.
Gel de sev ölümü
Bir de sevgilin varsa,
Gel de sev ölümü
Yenice öpüşmeyi öğrenmişsen.
Dünyalık ödünç bir canın olduğunu
Gel de unutma
'Yaşamak güzel...'derken.

Ölüm silkindi uykudan
Uykusu döküldü yaşamanın üstüne
Bir tabut daha yöneldi selviliklere
Bir kez daha ayrıldı:yaşayan,yaşamayan...

Alper Kürük

94- Gelincik

Yükselir penbe rengin zevkinden
Hislerin hafif,ılık rüzgârlarıyla
Ürperme duyar yaşamak sevincinden.

Onun da ümitleri var
Öyle ümitler ki bunlar
O,renk alır herbirinden.
Yoksa ilk çiçek tomurcuğuyken
Sığmamazlık etmezdi kabuğuna,
Çekilir,büzülürdü yeşil yapraklarına.
Fakat sonunda bilmeksizin solacağını
Durmadı,çatladı yerinde,
Güzelliğine doyamayan çocuların
Canverdi küçük,temiz ellerinde...

Alper Kürük

95- Gelmek Gitmek Demektir...

Bedenler çeşit çeşit
İçindeki ruhlar bir...
Ruh bedeniyle eşit
Tek Yaratana esir...

Gelirken yüksüz geldin
Kaldın yükün altında,
Günahları yüklendin
Yük doldu kanadında.

Taşımak yüklenmektir
Sen de yükleneceksin,
Yük, yük üstüne ektir
Nasıl götüreceksin?

Gelmek gitmek demektir
Geldin ki gideckeksin...
Almaksa bir vermektir
Can aldın vereceksin...

Alper Kürük

96- Gerçekçi Olalım

Dünyayı sev,sev diyorsun
Dile klolay söylemesi,
Sanki sen çok seviyorsun
Sevilecek kaldı nesi?

Hoşgörülük istiyorsun
Herkes mutlu, herşey mi hoş?
Gerçekleri gizliyorsun
Dünya fâni,hayatsa boş...

Yaşam çileli bir yokuş
Her çıkışın inişi var,
İnsan değil olsan da kuş
Kanatsızsan neye yarar?

Altta taban,ya baş üstte,
Yokuşun yerleri düzmüş,
Kulak duymazmış yüksekte
Misal: tavşan dağa küsmüş...

Alper Kürük

97- Geri Verin Selâmlarımı

Ne selâmlar dağıttım bunca yıldır
Ne de sabırlıydım doğrusu ya.
Giden selâm gelmez oldu kaç zamandır.
Ta ki ağardı saçlarım
Artık beklediğim kalmadı dünyada
Şimdi verdiğim selâmlarımı topluyorum
Kâh köşe başında,kâh evde,kâh toplumda.
Verin o eski selâmlarımı benim
Ey yarının ihtiyarları gençler
Anlayacaksınız siz de bu dilenmemi...

Alper Kürük

98- Gidiyorum

Gidiyorum arkamda
Cama yapışmış burunlar kaldı.
Gidiyorum
Yarın yatacağım toprağı çiğneyerek
Belki isteyerek
Belki istemeyerek.
Gidiyorum
Dönüş ne zaman bilmem,
Cebim dolu mendilim var
Sallarım eşe-dosta
Ağlasam gözümü silmem.
Rüyalarımda hep geliyordum
Senin için uzun yollardan.
Çoktan geçiyordu yorgunluğum
Sabah olmadan.
Rüyalar tersine döndü
Şimdi hep gidiyorum,
Senden bir adımlık ayrılığın yorgunluğu
Gğnahkâr ruhlara döndürdü beni.
Bu kadar acı duymazdım inan
Boyum sıra felçlensem.
Gidiyorum senden uzaklara
Ya mektup satırlarında göreceğim seni
Ya da yine rüyalarımda...

Alper Kürük

99- Göbek Bağı

Her ana sevgisi dilenen çocuk
Çok sever anasını.
Ne kadar diye sorsalar
Açar iki kolunu gururla
Demek ister:bu kadar...
Yavruyu anaya bağlayan
Bağlardan
İşte biri de göbek bağı.
Koparamaz öbürlerini
Yalnız Allah’tan başkası.
Ama bu bağa gelince
Onu koparan biri var
Ebe denen kadın...
Dokuz aydır birbirinden
Bir saniye ayrılmayan
Bu iki insanı
Gıpta edercesine keser sanki
Bu kuvvetli bağı
Ayırır yavruyu anadan

Alper Kürük

100- Gönlüm

Ah bu sevgiler,
Ah bu sevgiler...
Gönlümü eğlediler...

Ah bu dertler,
Ah bu dertler...
Gönlümü delip, delip
Bir elek eylediler...
Bu elek neler, neler,
Ne aşklar elediler...

Aç köpeklere attım
Gönlümü yemediler
Mutlak beğenmediler...

Yeniler türediler,
Günü geldi dediler,
Eleği as dediler
Son sözü söylediler...

Alper Kürük