| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
12.2- FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:2 |
|
| |
|
|
21- Bakış...
Bakarsan anlamadan bakıştaki mânayı
Ne yazık ki görürsün bomboş koca dünyayı...
Bakışlar aynı değli doğar türlü görüşler
Bu farklı görüşlerden çıkıyor bu dövüşler...
Bakarken boşa bakma gerçeği gör ve ara
Beyazlık gerçektedir onda yok nokta kara.
Alıştın mı görmeye neye baksan görürsün
Gerçekçilik meziyet sahipsen övünürsün.
Hafife alma bakış sözden çok etkilidir
Bunu sor âşıklara çünkü âşık dilidir.
Söz beyine ulaşıp uyarıncaya kadar
Bir bakış gönülleri âhirete dek yakar...
Alper Kürük |
| |
|
22- Baş Çeker Yazıyı....
Devlet kuşu konar seçtiği başa,
Ne gözüne bakar, ne kara kaşa
Ve ne cinsiyete, ne bakar yaşa...
Konsun diye çırpınışların boşa...
Felek bu ki akıl ermez işine,
Engel olunmaz hayat gidişine...
Gül çıkışa, ağlama inişine,
Kulaklar tıkanır serzenişine...
Ağlayanları bol yerde gülünmez...
Ekmek bölünür yenir...gam bölünmez...
İyi varken kötüye öykünülmez...
Bir gelinir... bir gidilir... dönülmez...
Alper Kürük |
| |
|
23- Bataklık
İbret hocam desem haklı...
Taş atardım küçükken
Taşı yutardı.
Bir sızlanma bile duymazdım.
Ne taşlar yedi kimbilir?
Taş dolsa gerek kursağı
Hep bildim bileli bataklık o hep bataklık...
Yanı başında sazlar yok mu
Kıskançlıktan bir deri,bir kemik,
Kuruluk şöyle dursun
Dert çekmek kolay mı?
Kehribarcasına sararmışlar üstelik...
Sabır gizli bataklığın içinde
Ayağımı soksam batacağım
Beni bu kendine çeken
Sabır olsa gerek belki de...
Alper Kürük |
| |
|
24- Belki...
Her gün doğan güneşle yeni dünya kurulur
İyi de kötü de tüm çıplaklıkla ortada...
Yaşanan gün üstüne gece bir yorgan olur
Şimdi de hükümranlık karanlık vardiyada...
Güzel bir gün umudu gözlerdeki bekleyiş
Belki tüm güzellikler kalkar selâma durur...
Kuşlardaki cıvıltı...kuzularda meleyiş...
Güzel baharlar için belki bir müjde olur...
Alper Kürük |
| |
|
25- Ben O Zaman...
Ben paramla insanım,
Ben arabamla insanım,
Ben aşklarımla insanım...
.......
Diyenler bir gün de
Ben insanım insanlığımla,
Ben insanım karımla,
Ben insanım umutlarımla
Dedikleri gün ben de varım
Dedikleri gün ben de onlarlanım...
Alper Kürük |
| |
|
26- Benim Dünyamda Gibilere Yer Yok
Bal yerine sevgiler doldurdum peteğine
Nefretinle üstünü sıvadın çerçevenin,
Gül yerine şiirler serpmiştim eteğine
Çiğnediğin gönlümde ömrü bitti çimenin.
'Artık bu solan bahçede bülbüllere yer yok
Bir yer ki sevenler,sevilenlerden eser yok.'
Diye şarkılar çınlar oldu şimdi bu yerde,
'Sessiz Gemi'ler işler dönülmez seferlerde...
Ben sana gibi diye benzetmeler yapamam
Gibilerle sanal bir dünyacık yaratamam.
İnsanlar için fâni bir tek bu dünya yeter
Gerçeğe erişmek zor,sanal yaşamsa beter!
Muhtaç etme ey Tanrı'm canımı şu tenime,
Canı cana,teni tene ve başkalarına...
Acılar dünde kalsın,uzamasın yarına
Sevgiler götürülsün sonsuzluk diyarına...
Alper Kürük |
| |
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
27- Berrak Veya Flu
Sanma ki bu dünyada iyi insanlar bitmiş
İyiler sindirilmiş,kötü istilâ etmiş.
Bir yanda ölülerle yaşar fâni diriler
Güneş hergün doğarken dünyaya günaydın der.
Terazinin dengesi sabit,bozulmaz asla
Ne kötüde bir eksik,ne iyide bir fazla...
Dünyayı batırmayan bu çok hassas dengedir
İyi - kötü arası ibre hep gider,gelir.
İyiden bir eksiliş kötüyle tamamlanır
İyiler kötü olur,kötüler de uslanır.
Hüner iyilik kadar konumu korumaktır,
Akın sonu karaysa,karanın sonu aktır.
Böyle kurulmuş dünya ve böyle de dönecek,
Gülenler ağlayacak,ağlayanlar gülecek.
Gerçekçi ve dürüstün hayatı hep berraktır
Flu yaşayanlarsa ahmak oğlu ahmaktır...
Alper Kürük |
| |
|
28- Beyaz
Beni beyaza bağlayan bağlar çok;
Anamın sütü aktı.
Kışın soğukluğundan üşüdüğümüz
Kar da ak değil mi?
Saçlarımız renkler içinden
Beyazı seçmez mi
Kendiliğinden?
Ölüm acı olduğu halde
Ölü evine keder dolduğu halde
Onlar kara giyer de
Ölene niçin giydirmezler?
Evet,en son kılıf da beyaz...
Talihim kara olsa da
Çaresiz,üzülürüm biraz
Hamdolsun ki yüzüm ak...
Alper Kürük |
| |
|
|
29- Beyinde Doğum...
Doğum sancılarıydı beynimde şimdi dindi
Nur topu gibi derler güzel bir şiir indi...
Yavruların tohumu çeşit çeşit atılır
Kimisinde dert varsa kiminde neşe vardır.
Her bir yaşanan olay beyinde iz bırakır
Beyindir deyip geçme olaydan gebe kalır.
Taşımak zor bu yükü gün gelip boşalacak
İnsanda beyin varken ne doğumlar olacak...
Alper Kürük |
| |
|
30- Bilinmeyen Yolun Yolcusu
Durakta bekliyorum, bir otobüs geçecek
Bilmediğim bir semte alıp da götürecek.
Nerde ineceğimi ne gördüm,ne bilirim
Oraya varır varmaz durmadan indirecek.
Otobüs,her duraktan bir defa gelir geçer,
Binecek yolcusunu dâima kendi seçer.
İlk bindiğin durağa sanma tekrar gelirim,
Aşk şarabını insan ömründe bir kez içer...
Alper Kürük |
| |
|
31- Bir Ben Bilirim
Bir ben girip çıkarım evime
Bir de bencileyin bekâr kedim,
Bir ben bilirim sessiz sokakları
Erken sabahlarda
Bir de aç köpekler.
Efkârlanırım bazı bazı...
Bir ben bilirim gecenin dostluğunu
Bir de gece dostu dertliler.
Unuturum şarkıların,türkülerin tümünü
Dert dert üstüne doğunca ah...
Tek şu şarkı dökülür dudaklarımdan:
'Bir ben bilirim çektiğimi
Bir dahi Allah...'
Alper Kürük |
| |
|
32- Bir Bilmecedir Yaşam...
Nefese bağlı canım nerde olsa taşırım
Nefes biter can gider arda kalan düşünür,
Kadere bağlı kulum her şeye alışırım
Uzun sayılan ömür bir gecenin düşüdür...
Bu günü yaşadıysan bu gün yarın dün olur
Bu günü öyle yaşa dünü keşkeyle anma,
Başladıysa yaşamak yarın da bu gün olur
Yarını öyle yaşa hep yarın gelir sanma...
Alper Kürük |
| |
|
33- Bir De Beni Dinle...
Kulağa uzaktır kâlbin duyulmaz
Gel sen yakın olan beynini dinle,
Kâlbini dinleyen pek iflâh olmaz
Son sözünü söyle akıl dilinle...
Yalandır yolların kâlpten geçtiği
Bir damar girer,çıkar yürekten,
Kanla dolar onun el eriştiği
Gamla dolar âşık yürek gerçekten...
Alper Kürük |
| |
|
34- Bir Gölge Serinliği
Kafamda hayâl ağaçlar
Arzudan meyvalar
Taş atıyorum
Patır patır düşüşünü duyuyorum
Kimi olgun,kimi ham meyvaların.
Sulanan ağzımın dişleriyle
Hepsinden tadıyorum.
Olgunların damağımda kalıyor tadı
Buruş buruş buruşuyor avurtlarım hamlardan
Hayatın tadını anlıyorum o zaman.
Meyvasında değilim ama
Ağaçlar da olmasa
Zaten çölün susuzluğu içindeyiz
Bir ağaç gölgesi
Susuzluğumuzu giderir biraz
İçkisiz sarhoşluğu gider sıcaklığın.
Serinlerken kafamız hayâl ağaçların gölgesinde
Biraz zevk alalım şu dünyadan
Ne kaldı ki zaten biz kalacağız
Fâniler beldesinde...
Alper Kürük |
| |
|
35- Bir Kararsız Ruhtayım
Ruhum beynimden çıkıp bedenden uzaklaştı
Duygularım maddenin sınırlarını aştı.
Şimdi yalın hâlimle ben yine boşluktayım
Canım taşıp geldiği can pınara ulaştı...
Dönmeye gücüm var da gönül dönmek istemez
Dönmemek istiyorsan ki istemeyen gitmez,
Kararsızlık içinde târifsiz hoşluktayım
Benimki böyle bir ruh kalsa,gitse farketmez...
Alper Kürük |
| |
|
36- Bir O Değil
Gün ışığı çeker,dürerdi erken
Gecenin üstümdeki yorgan yogan karanlığını,
Rüzgârlar saçımı tarardı
Çiğli yapraklar yıkardı yüzümü ıslak ıslak
Güneş benim için doğardı
Tatlı umutlara nispet,
Saf çocuk sevincimin sıcağında
Gölge veren ağaçlar
Büyürdü geceyi gündüze katıp hep benim için.
Günler,aylar,seneler
Çarçabuk geçerlerdi tek beni büyüsün diye
Yaşlıların beddualarını ala ala.
Önceleri sevâp benimdi hep
Sonraları günah hep benim oldu.
Şeytan benim rüyalarım için yaratıldı,
Hayatın acıları hep beni buldu.
Aşk benim için oldu,
Sevilmeden sevmek hep benim oldu,
Hayatı sevenlerin korktuğu ölüm nerde?
Bir o mudur benim için olmayan
Ne oldu ölüm,ne oldu?
Alper Kürük |
| |
|
37-Bir Toprak Ki
Ne kadar titizlensen güzelliğinde
Yokluktadır bütün gerçek.
Ölüm gelmese de aklına
Ruhunun ölümsüzlüğü hürmetine
O güzel vücudun ölümü isteyecek.
Sen de insansın nihayet
Ölüm içine korku katar.
Toprağı çiğnersin ama
Görme topraktan üstün kendini,
Sen toprağa hor bakma
Toprakta neler yatar...
Alper Kürük |
|
38- Boy Aynası...
Bana ne verirsen
Onu alırsın bire bir...
Güzellik ver...
İyilik ver...
Mutluluk ver...
İnsanlık ver...
Boy aynası gibi
İşte karşındayım...
Ara - sıra surat asarsın
Onun da farkındayım...
Bana en çok ihtiyacım olanı ver...
Bana en çok ihtiyacın olanı ver...
Bana bolca sevgi ver...
Başka hiçbir şey vermesen de
Sana da, bana da yeter...
Alper Kürük |
| |
|
39- Bu Suç İşlenmeyecekti
Hayır,adım gibi biliyorum
Bu suç işlenmeyecekti.
Bir günahtır işlendi ama
Hayır,bunlar olmayacaktı
İşlenmeyecekti bu suç.
Onun karısı da ne olur
Birazcık güzel olsaydı
Göz koymazdı elin karısına.
Ne o hapse girecek
Ne öteki ölecek
Ne de beriki kem ellere düşecekti
Hayır,bu suç işlenmeyecekti.
Olsaydı güzellikten yana eşitlik
Her göze çarpan güzel olsaydı
Kem düşüncelerimiz olsa da
Kem bakmazdı gözlerimiz...
Alper Kürük |
| |
|
40- Bumerang
(Bu şiir,sözlerinin nerelere gideceğini hesaplayamayan,kimleri üzeceğini bilmeden ve düşünmeden ulu-orta lâf eden densizlere ithaf olunur...)
Neler icat ettirdi insandaki bu merak
İşte onlardan biri,onun adı: BUMERANG.
Bir hilâl aya benzer,atınca öne gider
Sanki uçan daire,yine atana döner.
Atasözü boş değil:'kem söz sahibinindir. '
İnsanın çektikleri; elinden,dilindendir.
Gel güzel amel eyle ve güzel sözler söyle,
'Zararla otururmuş kalkan ise öfkeyle...'
Öğütü vermek kolay,zor olan öğüt tutmak,
Tövbe edip,söz verip,en kötüsü: unutmak... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 6 ziyaretçi (9 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
