| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
12.17-FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:17 |
|
| |
|
321- Mutluluk-2
Mutsuzluğu sırtından giderken burda
indir
Mutluluk diyarına git hafif ve de yüksüz...
O diyarda sınırsız
mutluluklar senindir
Ne dünyanın kendisi ne mutluluk ölümsüz...
Mutluluk ucuz değil yüklüce bedel ister
Elde edilmesi zor,elde tutulması zor...
Yitirmek istemezsen dikkat et,özen göster
O rahmanî rüyadır gördüğünde hayra yor... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
322- Kaderini Sen Seçersin...
Kader başa yazılmaz
Baştan yazılır...
Yol ikiye ayrılır
Seçim sana kalır...
Olumluluk yolun biri
Olumsuzluk diğeri...
Ömür boyu sürer gider
Seçimlerinle oluşur kader...
Sanma kaderimi kendim yazarım
Seçtiğim neyse onu yaşarım...
Sen seçtin razı ol kaderine
Sen kendin sebepsin sevincine,kederine... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
323- Karadon-Kader-Pardon...
KARADON rehin aldı sanki iki yiğidi
Kader baş başa koydu sanki iki şehidi...
Ocak rehne karşılık büyük fidye istiyor
Kadere inansan da tedbirini al diyor...
Takdire tedbir uymaz ise ne gelir elden?
Kader kurtuluş yolu olursa düşmez dilden... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
324- Altın - Teneke
Kimileri yükselir ki derece derece
Kimileri alçalır ki dereke dereke...
Altın altındır ama değeri ayar ayar
Som altın katışıksız,düşüğünde
katık var...
Som altın kişilikli
insanla bir ayardır
Her kalıba girmemek ki cevherinde vardır...
Zehir,teneke
kupa ile sunulmaz derler
Altın kaplarda sunup sunup da zehirlerler...
Yeni evli ardına tenekeler bağlarlar,
Yeniklerin ardından tenekeler çalarlar... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
325- Sabır
Geçen
zaman içinde bazı şeye göz yummak
Zannıdır selâmeti yakalamayı ummak...
Sabrın kerametinin esrarına erenler
Asmasından üzüm yer,bahçesinden gül derer...
Teslim olmak değildir sabır ile beklemek
Hayata tutunmakla eş değerdir direnmek... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
326- Niçindir?
Ağız açmak içindir,
Dil uzatmak için...
Burun sokmak içindir,
Kulak tıkamak için...
Göz yummak içindir,
Baş kaldırmak için...
El vurmak içindir,
Ayak kaçmak için...
Kâlp taş olmak içindir,
Beyin uyuşmak için...
Bunca uzuvlar n i ç i n d i r?
İnsan olmamak için... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
327- Kâr Etmez...
Söz,laftan anlayana,
Öğüt,tutandan yana...
Alınma sözüm ona
Arsıza söz kâr etmez...
Kaşarlanmış bir kere,
Alnı ermemiş tere...
Tuz harcama boş yere
Kokmuşa tuz kâr etmez...
Hem güzeldir,hem zarif
Sözden anlayan ârif...
İstemez uzun târif
Kusurda ısrar etmez... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
328- Bezmiş Diliyle...
Uzayan
ömür ile günah,azap artıyor
Yaşamak ömrü değil ölümü aratıyor...
Hayat güzel diyenler boş yere abartıyor
Önü sonu belirsiz dünyayı neyleyeyim?
Bilinir ki YARADAN ömür ile tartıyor
Kimini uzatıyor,kimini kısaltıyor...
Bol nimet,uzun ömür ince hesaplatıyor
Sen ey dünya yakamı bırak ben de gideyim... |
| |
|
Alper Kürük
|
|
329- Gerçek mi? Rüya mı?
Her ne tarafa baksam
Huzuru görüyorum...
Uçuverir bıraksam...
Ruhun ince telinden
Bir kafes örüyorum
Ve de en güzelinden...
Bu bir rüya diyorum
Bir daha uyanmasam...
Hata mı ediyorum? |
| |
|
Alper Kürük
|
330- Ömür Bu…
İyiler az yaşarmış,
Çokta günah artarmış…
Bir de ortası varmış
Ömürü TANRI biçer…
Ortada karar kılsak
Ne uzasak, kısalsak…
Şu dünyadan kâm alsak
Ömür bu hepsi geçer…
Kucak açsak kardeşçe
Davranmasak kalleşçe…
Yaşasak dostça, eşçe
Kaderini kul seçer…
Alper Kürük
331- Zaman Ve Ömür
Ömür, eldeki sabun eridikçe eriyor
Suyun temizliğini köpük yapıp veriyor…
Zaman yumuşatıyor, sertliği gideriyor,
Direndikçe eriyor, kendince şükrediyor…
Ömür bir gün bitecek… Zaman akıp gidecek…
Fâniler gidenlere rahmetler dileyecek…
Kadirini bileneler adını söyleyecek,
Kaderini görenler kadere küsmeyecek…
Akan zaman içinde nice ömürler geçti
Kimisi yaşlı idi, kimi çocuk ve gençti…
Sırayı sen, ben değil Yüce YARADAN seçti…
Tekrarı yok bu meyin içen bir kere içti…
Alper Kürük |
332- Zannetme Ki...
Şikâyetin, isyanın söylediğin of olsun
Offun şükründür senin, ruhun ferahlık bulsun…
Yakılan candan çıkan, yürekten söylenen ah
SEMİ güzel adıyla ahları duyar ALLAH…
Sanma ki oflar uçar, ahlarsa yerde kalır
Oflar feraha döner, ah hesabı alınır…
Alper Kürük
|
|
333- Zehir Etme Balını...
Sevenin sevgisiyle
oynamak tehlikeli,
Sevgi anlamayanın nefret olur bedeli…
Sevgi her gözü balla dolmuş peteğe benzer,
Sevilmeyi bilenler petekten has bal süzer…
Sevgiden anlamayan balı da eder zehir
Bal alınmış kavara sevgisizlik ile bir…
Gel! Elindeki balın
tadını zehir etme,
Arı olamazsın sen bin bir çiçeğe gitme…
|
| |
Alper Kürük
|
334- Zannım Bu Ki...
Bir kitap ki suratın
Yüzünden sevincin okunur,
Yüzünden üzüntün okunur…
Halı tezgâhı hayatın
Karışık desen neşen, kederin dokunur,
İlmik ilmik kaderin dokunur…
Bana ellerin değil
Mahzun bakışların dokunur,
El açıp yalvarışın dokunur…
Alper Kürük
|
| |
|
|
335- Zamanın Boksörlüğü...
Zamanın başına inen yumruklar
Sanırsın saatin tik-tak sesleri,
Zaman ringde nakavt olmuşça yatar
Ölüm keser sesleri, nefesleri…
Ayağa kalkmaya boşa çabalar
Saat susmuş artık gonk sesi durmuş…
Şimdi başlayacak yeni hayat var
Hesap için yeni ringler kurulmuş…
Alper Kürük
|
| |
|
336- Zorum Var...
Şair ruhum uçarı
Güne sığdırmak ister
Kışı, yazı, baharı
Tek gün yaşamak ister…
Şair ruhum uçarı
Hep daldan dala gezer,
Tatlı ve acıları
Aynı kadehte içer…
Şair ruhum uçarı
Kahrolur içini yer
Huyu bu yoğu, varı
Kendisine dert eder…
Alper Kürük
|
|
337- Dünya Sanal
Dünya hayatı sanal
Her insan ayrı kanal,
Bir ticaret ki ver-al
Kâr mı çok? Zarar mı çok?
Fâni sanala eşit
Kanallar çeşit çeşit,
Bekaya vermez geçit
Birbirinden farkı yok…
Kimini baldır sözü
Kiminin doymaz gözü,
Kiminin gülmez yüzü
Çoğu açtır, azı tok...
|
| |
Alper Kürük
|
338- Tut Ellerimi...
Uzat ellerini
Tut ellerimden
Bebeğim ben
Sevginle büyüyeceğim…
Uzat ellerini
Tut ellerimden
Çocuğum ben
Emeklemem bitti yürüyeceğim…
Uzat ellerini
Tut ellerimden
Gencim ben
Seveceğim, sevileceğim…
Uzat ellerini
Tut ellerimden
İnsanı, düştüm ben
Kalkıp dikileceğim…
Uzat ellerini
Tut ellerimden
Hastayım, yaşlıyım, güçsüzüm ben
Ömrüm bitiyor âlem değiştireceğim…
|
| |
Alper Kürük
|
339- TOPRAK OLMADAN…
Gel dargınlar barışsın
Canlar toprak olmadan…
Tenler tenle karışsın
Beden toprak olmadan…
Ağaçlar yaprak açsın
Kökler toprak olmadan…
Çiçek çiçeğe baksın
Dallar toprak olmadan…
Yaşayın kardeşçe hey!
Kardeş toprak olmadan…
Yaşamak en güzel şey
İnsan toprak olmadan…
Alper Kürük
|
340- Boyalı Dünya...
Ey kadın!
Saçlarını boyamak
Sen de ey erkek!
Saç ve bıyıklarını
Boyamak ne demek?
Nedir bu yapaylaşmak?
İçine dün,
Kendine gel,
Geçirdiğin ömrüne
Şöyle bir dön de bak…
Yaşamın flûysa flû
Berraksa berrak,
Kişiliğini kapatamaz boyamak
Yenilik katamazsın kimliğine
Aklın geçerse duygunun önüne
Sen de şaşarsın,
Sen de gülersin şu ettiğine
Yapaylık yakışmıyor etiğine…
Erkek ya da kadın ol ey insan!
Yapaylarınla değil
Gerçeklerinle insanca yaşarsın…
|
|
Alper Kürük
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 12 ziyaretçi (22 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
