301- Var Ve Yok...

Var kıymeti daima yok olunca anlanır
Hayat bu iki değer arası zamanlanır...

Var iken hiçbir zaman yok akla getirilmez,
Yoktan var yartmaya emek,çaba eksilmez...

Yoktan var edilmişiz yok olunca da varız
Şekil değiştirerek ebediyyen yaşarız...

Şekiller değiştirdik biz yaşarken de epey,
Son şekil değiştirten hep bu ölüm denen şey...

Alper Kürük

302- Yüce Ruhlar Anısına İthaf...

Kimi insan ölümü dargını barıştırır,
Ayrıyı birleştirir,sorunları aştırır...
Kimi var sağlığında durgunu karıştırır
Böylesi sağ olmaksa öyle ölü ol yeter...

Niçin ölüm olunca canlar hizaya gelir?
Yaşarken bilinmeyen değerleri dillenir...
Gerçekte yüce ruhlar ölünce mi yücelir?
Öyle can hayır dua,her an FATİHA ister...

Alper Kürük

303- Bu Yürek...

Yüce ALLAH'ıma olan bunca teslimiyetim
Beni getirdi bu günlere dek
Yaşayamayacak artık bu yürek...

İnsana sevgi,saygı,samimiyetim
Öylesine sâf,taşarcasına dolu pek
Taşıyamayacak artık bu yürek...

Şanlı al BAYRAĞIM ve aziz TÜRK MİLLETİ'm
Size sâdık âşığım tek
Sevgilere feda ve mezar bu yürek...

Alper Kürük

304- Huzur...

Şu dilim söyledi bunca zamandır
İstiyorum huzur ile yaşamak...
Ömrümde kalan ise bu son andır
Huzurla âsan-ı ölüme varmak...

Huzurla yaşanan tatlı, her ömür
Huzur arayan O'na inanandır...
Kapılar kapanır biri görünür
O da kapanırsa hâlim yamandır...

Alper Kürük

305- Beklentiler...

Yeni canlar önceden gelmişe eklendiler
Yeni dünyalar için başladı beklentiler...

Kız-erkek fark etmezdi ana-baba için de
Onlar hayırlı doğum beklentisi içinde...

Yeni can dünyasına girerek beklentiler
Tanışmaya sıraya girdiler,dizildiler...

Sırada önceliği konulacak ad aldı
Her cana olan gibi ölüm en sona kaldı...

İlk ağlamak,ilk gülmek ile hayat başladı
İlk konuşma,ilk adım...işte hayatın tadı...

Peş peşe geliyordu artık tüm beklentiler
Diş buğdayı ve sünnet...dahası nice ilkler...

Okula ilk başlayış,alınan ilk diploma,
Daha çok beklenti var...sıra gelmedi ama...

Aşama aşamadır öğrenim,mezuniyet
Parlak gelecek için olur yaşama diyet...

Edinilen kariyarya da kurulacak iş
Çok çok önemli zira yol çıkış ve de iniş...

İlk çocukluk aşkı ve gerçek aşk beklentisi
Sesi duyuluyor da görünmüyor kendisi...

Aşk yangısı tattırır Cehennem azâbını
Aşkın hazzı içirir tüm Cernnetler âbını...

Hayat bu...gerçek olur ya olmaz beklentiler
Gelenler de gitmişe gün geldi eklendiler...

Alper Kürük

306- Katarakt -1

Sağ gözüm sol göze muhtaç
Puslu görüş,gözde perde...
Ya kapa ya tamamen aç...
İsyan etmem şifa ver de...

Katarakt gözler görecek
FAKO'yla kalkacak perde...
Bir çizgiyle yapay mercek
Meğer bu varmış kaderde...

ALLAH'ıma şükür olsun
İlim için verdi izin...
İlme hizmet şeref bulsun
Tüm buluşlar hepimizin...

Alper Kürük

307- İstenmeyen Adam...

Onu önce gençliği terk etti...
Arkasından umutları,
Hâyâlleri bir bir elinden gitti...
Anımsadığı geçmişi
Boncuk boncuk terletti...
O şimdi bunları mı haketti?...
Yalnızlığını yenemeyen adam...
Birlikte aşı yenmeyen adam...
Adı söylenmeyen adam...
Artık istenmeyen adam...

Zaman her şeyini aldı
Ona da kuru kuru düşünmek kaldı...

Alper Kürük

308- Rızık Ve Nefes

Rızık ile nefes de hep baş başa gidiyor
Son rızık toplanırken son kez nefesleniyor...
İkisi de bitmeden TANRI'm çağırmam diyor,
Rızığını git ara bekleme gelmesini...

Kimi düzeni kurmuş sesini çıkarmıyor
Ayağına geliyor,ayağına varmıyor...
Dünyalığını yapmış bir şey umursamıyor,
Sayılıdır boşuna tüketme nefesini...

Alper Kürük

309- Sır

Sıra geliyor sıra
Bu yön,yürüyüş sırra...
Binlerce binlerce can
Sığmaz bunca asıra...

Sırrı oldu da gören
Olmadı sırrı çözen...
Olabilsem ona yan
En şanslı olurum ben...

Her can mutlak dönecek
Sır orda çözülecek...
Kurtulan ya da yanan
Gerçeği öğrenecek...

Alper Kürük

310- Alma Mazlum Ahını...

Mazlumun iki gözü dünya gözüyle görür,
Zâlimin aldığı ah öldürmez süründürür...

Mazlumun kulakları mutlak dünyada duyar
Zâlimin düşüşünde çünkü aldığı ah var...

Azrail olur o ah karşısına dikilir,
Başına daha neler gelecek ALLAH bilir...

Zâlimin aldığı ah sanma yana kâr kalır,
Mazlum kayıplarını ALLAH zâlimden alır...

Alma mazlum ahını sonra çıkar aheste
Öte âleme kalmaz son taksit son nefeste...

Alper Kürük

311-Katarakt -2

Yetmiş bir yıl doğal göz ile baktım hayata
Bundan sonra yapay göz ile bakayım dedim...
Yaratıp da sahiptir ilmiyle kâinata,
İzin verdiklerinden ben de yardım istedim...

Yapayı da farksızdı,doğalı kadar netti...
Baktığım dünya fâni...değil gördüğüm gerçek...
Yaşamın gerçeğini aklım yine farketti
Beyin ve gönüldedir HAK'KI görecek mercek...

Alper Kürük

312- Yunus'ca...

Bambaşka olgunlaşan insanlığın bir türü
'Yaratılanı sevmek YARADAN'DAN ötürü...'

Sevmek iste yeter ki önde sebep bir sürü...
'Yaratılanı sevmek YARADAN'DAN ötürü...'

Kuşkulanma hayatı sevgiye ver götürü,
'Yaratılanı sevmek YARADAN'DAN ötürü...'

Ruhun hastalığına şifadır sevgi kürü,
'Yaratılanı sevmek YARADAN'DAN ötürü...'

Sevgide yakalarsan O'NCA makbûl şükürü,
'Yaratılanı sevmek YARADAN'DAN ötürü...'

Alper Kürük

313- Balık

Balık balıkla tutulur...
Yemlik balık olmaksa kaderin
Sen küçüksün ne kadar büyük olsa da hâyâllerin...

Gizleyebilirsen küçüklüğünü
Gün gelir büyür,serpersin
Sen de küçük balığı yersin...

Ne küçük kal ne de çok büyü
Ortası güzel ve emindir her şeyin
Yaşamak da güzeldir ölene değin...

Lezzetinde yok eş değerin,
Kadını tarifsin:'balık etinde...'
En güzel mezesin mey işretinde...

Alper Kürük

314- Ruhun Gemisi...

Bir gün er-geç mutlaka o kıvılcım çakacak
Sönük ruh mumlarını o kıvılcım yakacak…

Dalga dalga yayılan onda aydınlıklar var
O kıvılcımdan kaçar zifirî karanlıklar…

Selâmete erişte “NUH’UN GEMİSİ” odur,
Özgürlüğe varışta “RUHUN GEMİSİ” olur…

Var ki yaratılışta tek YARADANA tapma
Bunu unutup sakın insanlığından sapma!

O kıvılcım SEVGİDİR… O kıvılcım HÜRRİYET…
Gelebildi bu güne onunla beşeriyet…

Alper Kürük

315- Umutlarım...

Denize düşmüş sanki boğulmakta insanım
Kurtarmaya atılmış çevrem dolu halatlar...
Birini tutsam belki kurtuluverir canım
İnsanı kurtaran da batıran da inatlar...

Tatlı can korkusuyla tutundum hepisine
Kurtulacağım ama belli değil ki yönüm...
Çekiştiriyor beni her biri kendisine
Bırakılmıyor gitsin istediğine gönlüm...

Alper Kürük

316- Big - Bang (Büyük Patlama)

Tekliğine ters düşerdi
Yokluktaki maddeler birliği,
TANRI'm bu tekliği böldü 'Büyük Patlama'sıyla...
Ayrılıklar patlamalardan doğar...
Bölme! Ayırma!
Sen TANRI değilsin...
Birleşmelerden,birleştirmelerden
Türlü enerji çıkar...
Bu nesnenin doğasında,
Bu nesnenin kimyasında var...
Birlik teklik değildir
Eğer olsaydı teklik
Hâşâ olurdu YARADAN 'ı inkâr...

Alper Kürük

317- Söyleyemediklerim...

Beni söylediklerim değil asla
Söyleyemediklerim kahrediyor...
İyice kulak ver,dinle,algıla
Suskunluklar,sessizlikler neler diyor...

Konuşursun ok yaydan bir kez fırlar
Gider hedefini bulur,bulmaz...
Sözlerden etkilenen belki hatırlar,
Söylenmeyen,söylenemeyenler duyulmaz...

Alper Kürük

318- Tek Olmaz...

Merhamet gereklidir hâline ağlananın
Sevgi paylaşılmazsa yetmez birlikte oluş...
Ağzına bant,elleri arkadan bağlananın
Sevdiği yemekleri ye diyerek bu sunuş...

Boşa gitmez sevgiye verilecek emekler,
Paylaşılmış sevgiyle gönüller huzur bulur...
Böylesine oluşur en lezzetli yemekler
İki gönül bir olur yağlarıyla kavrulur...

Alper Kürük

319- Af Et...
Kusurlar ki insanı insandan ırak eder
Günahlar ki insana din,imânı bırak der...

Kusur görmezlik olmaz,kusuruyla kabul et
Kabule engel olan duyulan kin ve nefret...

Kusursuz dost,arkadaş arama bulamazsın
Bir ömür yalnız kalır asla kurtulamazsın...

Yarı olgun meyvanın tümünü yemek gerek
Hammı da hazmedilir böyle farketmeyerek...

Kusurlar ve günahlar insanlar için âfet
YARADAN af ediyor sen haydi haydi af et..

Alper Kürük

320- Deme Ki Nasıl İştir?

İşte böyle bir iştir
Bir geliş bir gidiştir...

Geliş kabulleniştir
Gidişi üstleniştir...

Yükseliş bir iniştir
Alçalış yükseliştir...

Yeniş de yeniliştir
Yeniliş eksiliştir...

En güzel iş seviştir
Aşksa bir serzeniştir...

Dar darından geniştir
Bolluk bir özleyiştir...

Emanet veriliştir
Ruhunu sen geliştir...

Ölmek bir diriliştir
Diriliş O'na eriştir...

Alper Kürük