| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
12.14-FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:14 |
|
| |
|
261-Yalnızlık
Yalnızlık benim için olmuş sanki
Yalnız deyince kendim gelir aklıma,
O kadar insan içinde bir adamım ki
Yalnızım,tekim,kendi başıma...
Ay gökte yıldızlar içinde yalnız
Ben yerde insanlar içinde öylesine,
Elimde birşey yok,hayâlde bir kız
Tutup götürür beni âşıklar gecesine.
Yalnızım ne desem yine de yalnız
Hâlimi görür,anlamazsınız...
Alper Kürük
|
| |
|
262- Yamalı Kuşak
Dünya
Belinin bükülmediğine bakılırsa
İhtiyar olmamalısın
Ama pek genç te sayılmazsın...
'Cennette düğün oluyur...' denen
Bir havalar var ya hani
Bir tarafta güneş
Ve incecikten yağmur...
Böyle havalar iyi gitmez sana
Belin ağrır
Bel romatizmaların kabarır
Yedi renkli yamalı kuşağını
Çepçevre kuşandığından belli...
Alper Kürük |
| |
|
263- Yamyamlar
Boşuna mı olmuş insanlarda akıl?
Boşuna mı yanışlarlar onu-bunu?
Şimdi ve dünya kurulalıdan beri
Yamyamları yanışlamaktan usanmadılar.
Bir davul buldular,bir de kazan
Birbirlerinin başını şişirdiler
Sersem ettiler birbirlerini,
Ayaklarını çelip kazana düşürdüler.
Birbirlerinin suyunu ısıttılar,
Birbirlerini yediler...
Akıl onlara menfaat gözetmeyi
Kalplerini hırsla doyurup
Gözlerini aç bırakmayı
Öğretti öğreteli...
Can çıkmayınca huy çıkmaz
Herşeyi anlayacaklar birgün
Kazan patlar patlamaz...
Alper Kürük |
| |
|
264- Yapay Güzellere...
Estetik Cerrahîyi saptırdı amacından
TANRI 'nın takdirini kıyısından, ucundan
Kestirip,biçtirerek güzel olma peşinde...
Oysa güzel belirir 'ikindi güneşi 'nde...
ALLAH 'ın verdiğini kabullenmeme niye?
Yaratan takdir etmiş münasip böyle diye...
Nice güzellik vermiş anlayana, bilene...
Çirkin bile yaptıysa hikmeti var...kime ne?
Kadının çirkini yok,gizli güzelliği var
Bir erkek mutlu olmak dilerse onu arar...
Alper Kürük |
| |
|
265- Yargı Simgeleri...
Gözü bağlı görüp te kör sanma A D A L E T İ...
Kulağı sağır değil, duyulmayanı duyar...
Bunca zaman olmadı hiç kimsenin âleti
Sen ona uymaya bak... oysa hep hakka uyar...
Gücü kılınçta sanan ergeç kendini keser...
Güvenme kılıcına geçti nice kılınçlar...
Kılıncı yastık yapar akılı olmayan ser...
Bedeni kefen sarar...örter kefeni mezar...
Alper Kürük |
| |
|
266- Yargıya Saygı...
Bir an için ülkeden kaldırıver YARGIYI
Yaranı sarmak için hazır et bol sargıyı...
Odur kalkanın olup karşılayan kargıyı...
Hukuka bağlılılğın kadar bağlısın dine...
Hukuka saygın kadar saygılısın kendine..
Hukuka saygın yoksa kölesin efendine...
Kıral başta taç taşır çiğner hep adaleti
Sen başına taç et de olma kıral âleti...
Hukuka saygıdadır insanın asaleti...
Alper Kürük |
| |
|
267- Yarışamam Ellerle
Güzel sevmezsen gönül
Var git içimden,
Yufka sandığım kalbim
Gayrı taş olsun,
Dil sürülmez zehir
Bana aş olsun.
Nideyim göz güzelmiş
Dudak bal tatlı,
Yoluna yaya çıktım
Ellerse atlı,
Sana ödül verirler
Çift çift apartman
Bilmem kaç katlı.
Ne istersin anlamam
Bencileyin garipten
Başımı sokacak
Dam bulamadım.
Bir aklım vardı
Az işe yarar,
Al onu da n'olur
Beni de kurtar,
Neyleyim teselli
Verme dert artar.
El sürdüğü zevki
Okkayla tartar,
Zevkimi tartacak
Gram ne arar?
Alper Kürük |
| |
|
268- Yaşa Bakma Sen...
Anti-aging denilen şimdi bir moda esen
İhtiyarlığa karşı açılan savaş neden?
Gününü gün yaşayan ve gününü gün eden
Bilincinde hayatın olsa da hangi yaşta...
Yalan mı söylediler bunca geçmiş bilgeler?
Göründüğün yaş değil gönlün genç ise eğer
Yaşadığın yaşınmış hakikî yaşın meğer,
Aklın var ise başta yaşam güzel her yaşta...
Alper Kürük |
| |
|
269- Yaşamak
Yaşamak,bizlere hep yorulmaksa
Dinlence yüzü görmeyiz ne yazık!
Ömrü tatil diye biçilmiş kim varsa
Çakmak için gelmiş dünyaya kazık...
Alper Kürük |
| |
|
270- Yaşamak Bu İse...
Nerde o şair ve o güzel deyişi nerde?
' İç bâde,güzel sev,varsa aklın,şuurun...'der de
İnsanı bırakmazdı bu söz gamda,kederde,
Güç verir ve şifa olurdu sanki her derde...
Kestiler zehrimi tümden,kısmen meyimden de...
Sağlıklı hayat için buna değer de....
İnsanım ki cismen var olduğum bu bedende
Yaşamak isterim ömrümü özgürce ben de...
Alper Kürük |
| |
|
271- Yaşamın Faturası
Sabahlara uyanmak
Her gün yeniden doğmak
Büyük dirilişin provası...
Geceleri uyumak
Her gece ölümü tekrar tekrar yaşamak
Ölümsüzlüğün muamması...
Doğmayı unutarak...
Ölmeyi unutarak...
Günler boyu yaşamak hep yaşamak
İşte yaşamın hülâsası...
Ya kaybetmek...
Ya kazanmak...
Bu da yaşamın faturası...
Alper Kürük |
| |
|
272- Yaşamın Lezzeti
Altın tabak içinde zehirli bir yemekse
Hayat,bundan başkası değil,budur demekse
Yiyince bedelini can ile ödemekse
Tadılmadan târifi mümkün olmaz hayatın.
Kimi panzehirini bulmuş,tabak tabak yer
Kimisi bir lokmada bedeli öder,gider...
Merak edip tadına bakmak istersen eğer
Gemle,eyerle de bin,zevki yok çıplak atın...
Alper Kürük |
| |
|
273- Yaşamın Sırrı
Gidiyorum arkamda
Sevdiceklerim kaldı,
Yaşadığım hayat ta
Gerçekten bir masaldı.
Dünyaya gelmek kolay
Gitmek ise hayli zor,
Yaşanılan her olay
Sonradan insana kor.
Ey yüce Tanrı'm niye
Kuluna bu sınavın?
Kemâle ersin diye
Yoluna tuzak avın...
Bir işe yaradıysa
Ne mutlu o kuluna,
Ya işi bıraktıysa
O kulun oluruna...
Ne sen kaybettin Tanrı'm
Ne kazandı o kulun,
Ben senin ile varım
Sırrındayım yokluğun...
Alper Kürük |
| |
|
274- Yaşayın Rüyalarınızda
Uykulara emanet vücudum
Ruhum mevsim mevsim uzaklarda,
Şimdi uyku getiren geceler
Yalnızca kışın
Ruhum rüya rüya yazda,baharda...
Bu sihirli ülkelerin
Sihri yumulan gözlerde mi?
Uyku getiren gecelerde mi?
Öyle bir âlem ki
Yaşanmışı tekrar,
Yaşanacağı önceden yaşamak.
Dün ve yarın
Bugünleşir rüyada.
Ey sevdiğim insanlar
Rüyalarda istediğiniz gibi
İstediğiniz mevsimlerle yaşayın
Yaşayın,tek yaşayın...
Alper Kürük |
| |
|
275- Yaşlan Da Gör...
Gönlün istediğini beden yapmaz yaştayım
İşte kır saçlarımla böyle bir uğraştayım.
Eskiden beden ister gönülse yan çizerdi
Gönül bir yanda gezer,ten bir yanda gezerdi...
Gençlik güzelmiş meğer,acılarsa tatlıymış
Yaşlı hayıflanırken meğer pek çok haklıymış...
Şimdi gönül duruyor bedenin zirvesinde
Beden ayakta durmak,o uçmak hevesinde...
Alper Kürük |
| |
|
276- Yıldızlar
Karanlık geceleri sevmezdim küçükken
Yıldızlı geceler dostumdu benim,
Bir şeyler arardım gecelerde ben
Yıldızları teker teker gözlerdim.
Her insanın bir yıldızı varmış
Aradım yıldızımı bulurum ümidiyle,
İnsanlar yıldızlara sıkı sıkı bağlıymış
Bir yıldız aktığında
Bir insan da batarmış...
Bin korku duyardım yıldız aktığı akşam
Ümitsizliğe kapılırdım birden
Karmakarışık olurdu rüyam.
O gün,bu gün hep yıldızımı ararım
Belki de her gün gözlerimin önünde,
Ne çare ki ben görmeden akacak
O akınca vücudum da kalkacak...
Alper Kürük |
| |
|
277- Yitik
Umutlarla donattığım gök
Dertlerle yitiklere karıştı
Ağlasam doldururum boşlukları
Yarı beline dek ıslak karanlıklarla.
Bir ağaç olmak isterdim
Karanlıktan aydınlığa boy atan,
Bir ömür isterdim
Önce yeşil,sonra sarı yaprak yaprak,
Bir gök isterdim
Kâlpte dualar gibi çaklı
Isı ve ışık
Ve bir rüzgâr isterdim
Başımda ılık.
İstediklerimin hepsi de var
Bulmak mı istemiyorum nedir?
Oysaki istediklerime paydaş olmuş insanlar
Bir başımı kaldırıverip
Şöyle bakıversem
Aradığımı bulurum gökçe gözlerde
Hem de kendimi...
Öyleyse yitiğim
Işıl ışıl göğüm değil
Gökçe gözlüm.
Bir murat diye çırpınan gönlüm
Şimdi yeşil gözlerde
Şimdi yeşil gözlerde...
Alper Kürük |
| |
|
278- Yitirmek, Bulmak, Sevinmek...
Kaybolanı bulmak sevincidir bu
Sana olan aşkın yinelenmesi...
Seni sevmek mûbah, sevmemek tabû...
Dile kolay gelir sevdim demesi...
Yitirip de bulup sevinmektense
Kaybetmemek için özveri gerek...
İnsan oğlu bunu bilir, nedense
Çok şeyler elden çıkarır bilerek...
Alper Kürük |
| |
|
279- Yok Mu?
Dertliyim türkümü söyleyen yok mu?
Hastayım derdimden anlayan yok mu?
Kimsesiz,sessizce ölüp gidersem
Arkamdan tek kişi ağlayan yok mu?
Günümü yitirdim,gecem nerede?
Bir vefasız düşürdü beni bu derde,
Akıl denen bir şey kalmadı serde
Bu aşk delisini anlayan yok mu?
Başım düşüncede,ayağım yolda
Gözüm bir noktada ne sağda,solda
Ey sevgili birazcık vefakâr ol da
Demeyim yolumu bekleyenyok mu?
Gün geçer ben kendimden geçerim
Elbet birgün bu diyardan göçerim,
Hasret şarabını hep ben içerim
Bir kadeh benimle kaldıran yok mu?
Sözüm kendimedir ele ne diyem
Mısralarım olsun size hediyem,
Gönlümce zenginim ama neyliyem
Bir kefenle ölümü kaldıran yok mu?
Alper Kürük |
| |
|
280- Yükselme Hırsı
İnsanın insan olduğunu
İnsan içinde olduğumda anladım.
Tıpkı benim gibilerdi hepsi
Hepsinin bir ağzı,iki kaşı
Velhâsıl düşünce ve arzuyla şişmiş
Vardı birer başı.
Bir ruhu vardı hepsinin
Bir aşk taşırlardı içlerinde
Para aşkı,kadın aşkı,Allah aşkı...
Aşkta birleşir ve tekleşirdi
Kâlpleri kâlp olalıdan beri.
Ne zaman ki onlardan
Kule kule yükseldim
Yol yol uzaklaştım
İçime kapanalı.
Büyüdüm,evet büyüdüm
Ama küçüldü insanları görüşüm
Bir an Beyazıt Kule'sindeydim
Gözüme az göründü yükseklik
Gururum örselendi.
Eyfel'e geçtim...
Gözüm doymuyordu bir türlü
İnsanları gözümde hiç eden yüksekliğe.
Hırsımdan çabaladım,çabaladım
Ne yapsam, ne etsem
Hâşâ Allah olamazdım ya...
Çünkü bir insandım...
Nihayet bir insandım...
Toprağa mum oldum şimdi
Ne geçti elime sanki?
Yükselmek istiyordum mâdem ki
Çıkıp minareye
Ezan okusaydım.
Ne olurdu insanı insan görebilseydim
İnsanca duyabilseydim
İnsan olduğum müddetçe...
Alper Kürük |
| |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 4 ziyaretçi (13 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
