MOZAİK- ALPER KÜRÜK ŞİİRLERİ
  12.12-FELSEFÎ ŞİİRLER-SH:12
 



221- Sosyete Hanımı

Küçüklüğün gözlerimin önünde
Dünyaya şaşıyorum doğrusu...
Bir entarin vardı
Yamalı,yer yer yırtık
O yırtıklardan tenin gözükürdü
Namussuz gözler yok mu
Yırtık yerlerine bakardı.
Fakirdin ama neme lâzım
Güzeldin doğrusu...
Biliyordum namus korkusu
İçini yakardı...
Oranı,buranı örterdin az-çok.
Kurtardı o hayattan seni
O güzelliğin
Şimdi kocan zengin.
Sosyete hanımısın sen de
Açık göğüslü tuvaletler içinde.
Dün fakirlik açmıştı oranı,buranı
Bugün sen kendi elinle açıyorsun
Kalbinde mâzinin tesiri silinmiş değil
O eski hâline benzeyen kızcağızlara
Hâlâ acıyorsun...
Allah'ın verdiği nimeti tepme
Dikkat et hâline
Sosyetede sana açılan kollar
Allah'ınki gibi değildir
Ki o kollardan düşersen
Temenni etmem ki o yer yerindir...
Kurtulamazsın ölsen...


Alper Kürük
 

222- Sönen Yıldızlar

Ömürdeki seneler
Gökte çakılı yıldız,
Bilinmemekten yana bir
Gökte yıldız kaç
Ve ömrüm kaç senedir?
19 üflemeyle söndü 19 yıldız
Yerlerini doldurdu karanlık,
Yaşanan günler bir çırpıda
Mâzi oluverdi artık.
Bir ılık hava dudaklarımda
Gözlerimde yeni yıldızlar
20 yaşa kul oldum ben
Değil mi ki gençliğiaratır kızlar.
Kız kadar sarhoş etmez mey insanı
Bir öpen söyler şarkısını kızların
Bir öpmeyen,ağıtını...
Bir ömür kızlar
Bir ölüm,
Aşkları kalpte kördüğüm.
Ömrüm yaksın yıldızlarını
Ben yine söndüreceğim üfleyerek
Kimbilir kaçıncı yıldızımı söndürürken
Yakamı bırakacak bekârlık?
Kimbilir kaçıncısında
Yüzü kızaracak hasretliğin al al utançtan
Ve bir daha gelemiyecek yüzyüze benimle?
Kimbilir kaçıncısında
Ne gökte yıldız kalacak
Ne ömrümde yaşanacak yıl?
Toprağın üstü güzel
Güzel ama kimbilir altı nasıl?
Son sönen yıldızımla
Bilinmezlik benimle olacak...


Alper Kürük
 

223- Söyle Ne Zaman?

Güzel günlerin arkasından
Bir rüzgâr esti serin
Hâfızamda hâlâ o yelin
Tatlı serinliği
Ve anıların acı sıcaklığı var.
Gün doğdu karanlıklar ötesinde
Işıkla karanlık elele şimdi
Biz bize oldukça artık.
Her aşkta var ayrılık
Söyle bizim ayrılık
Aşkın neresinde?
Neresinden kopacak bu zevk ve tad
Ne zaman buruşturacak ansızın
Bedava,bol bol zehriyle
Ağzımızı hayat?


Alper Kürük
 

224- Söyle

Sevgiyi itiraf zor, kolay nefreti kusmak,
Haklı olduğun yerde zor olanıdır susmak...

Dilin haykırmak ister, beyninse duvar olur,
Yüreğine kor düşer, için yanar, kavrulur.

Gel gerçekleri söyle, söyle de yalan korksun
Sen söyleyememekten böyle durgun, buruksun.

Diller gerçeği söyler, diller acıyı söyler
İyiliği getirir hoşa gitmeyen sözler...


Alper Kürük
 

225- Söyleyecek Çok Şey Var

Söyleyecek çok şey var
Şu insanlar üstüne,
Söylesen de ne çıkar
Çünkü kalmış sütüne.

Sevgiden söz eylesen
Lâfı ağzına tıkar,
Bak sen haksızsın desen
Yağ olur üste çıkar.

Saygıdan vurursan dem
Sen hep yaya kalırsın,
Ağzına vurur da gem
Çektikçe şahlanırsın.

Sen hep sus,o konuşsun
Söz gümüş, susmak altın,
Sen boşa okumuşsun
O sürer saltanatın.

İnsanlık dersi verme
Seni bin pişman eder,
Hiç adalet önerme
Elindeki de gider.

İnsanlık için bırak
Yarayanı o alsın,
Kuru gerçek ve berrak
İnsanlık sana kalsın...


Alper Kürük
 

226- Su

Yaratılış sebebi suyu can mutlak özler
Suya hasretliğinden ağlıyor güzel gözler.

Öyle bir atık sudan yaratılmış ki insan
İki canın aşkından meydana gelir bir can...

Hayat ve hareketin akan su temposudur
Sudan uzaklaştıran boğulma korkusudur...

Gizem dolu bir yaşam,bir câzibe var suda
Özlenmiş yaşanırsa rüya dolu uykuda...

İşte öyle bir yoğun duygu doludur su
Aşksız hayat,susuz çöl...bir farkı yok doğrusu...


Alper Kürük
 

227- Sulara

Bir ürperiş
Binbir gülüş,
Binbir gülüş
Bir yükseliş.

Kıyılarla
Binbir öpüş,
Türlü sevgi
Her baharla.

Maviliği
Gökten emiş,
Bir yankıyla
Tekrar veriş.

Gözler sessiz
Gök sessiz
Deniz sesssiz.
Olmaya ki olsun bir gün
Gönül dertsiz.

Bakışlarımı yıkasın sular
Temiz göreyim dışımı,
Belki içim kara
Belki pâk.
İçimi ben de bilmem Tanrı'm kadar.
Tek temiz göreyim dışımı
Bakışlarımı yıkasın sular
Ki hayatı güzel görmek istiyorum...


Alper Kürük
 

228- Şair Farkı...

Bir başka yaratık sanırdım şairi
Şiir yazmadan önce...
O da bizlerden biri,
O da insanmış meğer...
Onun da kalbi var
O da sevilir,sever...
O da ağlar ağlanacak hâllere,
O da gülünce kahkahalarla güler...
Siyasetlede uğraşır
Uğraşır dinle de...
İster onayla,ister reddet
Onu bir kez olsun dinle de...
Herkes gibi ben de
Duyguları yoğun yaşadım
Şairâne güzellikler karşısında...
Şairce gördüm,
Şairce duydum,
Şairce düşündüm...
Bir fark vardı aramızda bence küçük
Belki bana öyle geliyor
Oysa ki büyük...
Benim söyleyemediklerimi
O ne güzel de söyleyebiliyor...


Alper Kürük
 

229- Şairin İşi

Hata en büyük okul
Hatasız mı olur kul?
Sen hatanı kendin bul
Bence böylesi makbûl.

Hatayı kendi bulan
İşlerinde gelişir,
Hatayı gören insan
Düzelir,zenginleşir.

Şairin budur işi
Serbest,aruz ve hece...
Ne yazsan farksız bence
Şiir bir iç deyişi.

Sağlam tut kâfiyeyle
Şiirde kelimeyi,
İlhamı konuk eyle
Söyle,ha bire söyle...


Alper Kürük
 

230- Şans

Kapına kadar gelir çekingen ve ürkektir
Şans kapını çalacak sanıp bekleyemezsin...
Hissedip arkasına kadar açman gerekir
Niye benim kapımı çalmadı? diyemezsin...

Yaratır kaderi RAB, şansı sen yaratırsın...
Sana selim bir akıl vermiş anahtar diye,
Kullanmayı bilirsen nice kapı açarsın...
Canın emanetin de aklın sana hediye...


Alper Kürük
 

231- Şiirde Kışın Resmi

Kışın resmini çizdim şiirde
Kullandığım renkler hep soğuktu,
Yaprak yaprak sevgiler yerleştirdim ağaçlara
Sevgiler de donuktu.

Kışın resmini çizdim şiirde
Kullandığım renk hep karbeyazdı,
Aşkı yerleştirdiğim geceler
Birbirinden ayazdı.

Kışın resmini çizdim şiirde
Çizerken kâlbimi koydum ortaya,
Ateşinden eridi buzlar
Kış varsa kâlbim de var ya...


Alper Kürük
 

232- Şiirlerdeki Desen

Sen yine sen
Şiirlerde ana motif,
Doğar senden
Çıkar senden
Umulmadık,duyulmadık,görülmedik
Birbirinden değişik
Binlerce,binlerce desen.

Bir gülsen
Her yer gülüstan
Gül kokar burcu burcu her yan.

Bir ağlasan
Yaşanır Nuh zamanı ikinci tufan.

Bir kelâm etsen
Yazılır şiirler destan destan.

Bir sitem etsen
Çoğalır şiirlerinde ağlayan.

Sen ağlama sen hep gül
Ki şen olsun cümle gönül.


Alper Kürük
 

233- Şimdi Ruhum Seninle

Sanma ki ben burdayım
Senin gidişinle birlikte
Gönlüm de gitti
Burda kalan tek vücudum.
Ölünce de öyle olmaz mı?
Ruh çıkar gider
Nasıl vücut kalırsa
Ölmeden de ruhum çıktı benim
Seninle birlikte yolculuğa.
Ölünce ikinci kez çıkacak
Evet o çıkıştan tek fark
Şimdi gittiği yeri biliyorum
Sensin...
Ama ikincisinde
Gideceği yeri Tanrı bilir
Sen bilemezsin....


Alper Kürük
 

234- Tamamlanır Yarımlarla Bütünler...

Çevredeki yeşillik nem dolu havadadır
Yeşil gözdeki buğu aşkla ağlamadadır.

Seslerdeki yükseliş değişen perdededir
Aşka en tiz sesini veren nota nerdedir?

Gülen göz mutlak bir gün gelecek ağlayacak
Ağlayan göz gülecek, neşeyle parlayacak.

Ağlamak da gülmek de yarımları bütünün
Yarımlar olmasaydı tadı olmazdı ömrün...


Alper Kürük
 

235- Tek Dişli Çocuk

Teker teker
Gece,yıldızları çaktı göğe
Aydın sessizlik yırttı karanlığı
Ölülerin uykusu çıktı mezarlardan
Uzayı korku korku örttü.
Peçe peçe çekti yüzüne
Şeffaf bulutları ay
Utançtan.
Belli ki ona çapkın çapkın
Biri vardı bakan.
Teker teker
Gece,yıldızları çaktı göğe
Sabahı düşünmeksizin.
Gün ışığında gecenin
Döküldü dişleri solan yıldızlarla,
Bir çocuk körpeliğiyle
Yeni umutlar doğurdu günü.
Zamana ilk gülüşünde
Tek dişi oldu Sabah Yıldızı,
Unutuldu ölülerin uykusu
Karanlığın her sabah ölüşünde.


Alper Kürük
 




236- Tek Gül...

Has gülü bulmak için gülistan ezilir mi?
Gitmezsen gülistana ayağına gelir mi?

Bir gülün olsun yeter gülistan gönüldedir
Gülistanın kokusu o gülün özündedir.

Sevenler tek gülünü sakın ola atmasın
Sevenlere Allah'ım başka gül koklatmasın...

Tek gülün kokusunu bilmeden arananlar
Gülistanda bir başka gül bulurum sananlar...

Gülün râyihasının ermeden hoşluğuna
Farkına varmaz düşer yalnızlık boşluğuna.

Gül koklanınca solar diye düşünen varsa
Koklamayı bilmeyen burun çiçek koklarsa...

Böylesine sözüm yok ne koklasa soldurur
Uğursuzluk kendinde neye el atsa kurur...


Alper Kürük
 

237- Tek Saltanat

Birgün de benim için minareden
Okunup,verilecek dua,salâ,
Bir saltanat süreceğim görmeden
Her fâniye yüksek makam:musalla...

Kâh el uzatıp,kâh omuz vererek
Başlar üzerinde tutup kaldırarak,
Varır varmaz zemine indirerek
Denecek:'al emanetini toprak...'


Alper Kürük
 




238- Ters Lâleler

Dışarı özentisi süs lâleler yerine
Dikilsin ters lâleler güzelim ANAYURT ' tan...
Yağmur duasındadır ters lâle sanki yine
Duasına suyunu esirgemez YARATAN...

Süs lâlesi dik başlı, güzelliğinden mağrur...
Renk renk görünümdedir gizli var oluşlardan...
Susuzluk Cehennemden bağra düşen taş olur
Susuzluk acısı net okunur varoşlardan...


Alper Kürük
 

239- Teselli Değil

Kahrol sen de ömür güzel kahrına
Bunca zaman kahrolan sen değilsin,
Aldırma dünyanın yokla varına
Ruhun güzel için her dem eğilsin.

Güzel olmasaydı dünyada eğer
Göz verir miydi hiç boş yere Allah?
Tüm güzellikleri görmeğe değer
Bence şu göz dediğin vallah, billah.

Çocukca küssün mü Yaradanına
Güzel olmadıksa diye çirkinler,
Aşkın kör gözleriyle bakanına
Güzelleşir çirkinler bu da yeter...


Alper Kürük
 

240- Toplantı

İnsan gözünü bir kere
Dünyaya açmaya görsün
Bakar ilk topluluk nazarıyla
Doğumevinde
Yolunu bekleyenlere.

Artık arkası gelir toplantıların...
Ta ölünceye kadar
Hatta daha da uzar.

Dünyadaki toplantılar bir yana
Saymakla tükenmez:
Doğumda,düğünde,ölümde...
Fakat âlem değişir değişmez
Başlar bir son toplantı
Ki kâinat içinde...


Alper Kürük


 


 
 
 
  Bugün 2 ziyaretçi (5 klik) kişi burdaydı!  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol