| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
12.11-FELSEFÎ ŞİİRLER DEVAMI |
|
| |
220- Son Çağ
Gönlümün kapısını açtım sonuna kadar
Her giriş - çıkışında kapıyı öne çektin,
Şimdi hem girişin, hem çıkışın da zor ve dar
Böyle olacağını baştan düşünecektin...
Gönlümün bahçesini hani süsleyecektin?
Kokusu koklanmamış türlü çiçekler ile...
Kuşların seslerinde aşkı söyleyecektin
Aşkı öğrenecekti aşkı bilmeyen bile...
Son bir kez açıyorum kapımı arkaya dek
Son kez girdiğin zaman kendim kapatacağım...
Kapım kapanınca da kimseler geçmeyecek
Geçen gençliğim oldu,kalansa bu son çağım...
Alper Kürük |
|
|
|
|
|
| |
Bugün 1 ziyaretçi (2 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
